Zeven jaar oud en ze gaat nooit meer acht worden
Mensen die in het verleden al eens een en ander van mij gelezen hebben zullen totaal niet verbaasd zijn dat ik bij pedofielen moordenaars niets liever zou hebben dan het per direct herinvoeren van de doodstraf voor dit soort onmenselijk tuig. Botte beredenering? Dacht het niet, las vanmorgen een stukje over een moeder die inmiddels al 16 jaar moet leven met haar dochtertje die nooit ouder dan zeven zou worden, terwijl de "man" die het kind eerst seksueel misbruikte en vervolgens heeft vermoord om haar daarna als een stuk oud vuil in zijn kelder te flikkeren zijn tijd uit mag zitten in een staatshotel.
"Vlak voordat ze doodging, vertelde Chanel Naomi haar moeder nog wat ze wilde worden, als ze later groot was. 'Mama', zei ze vastbesloten. 'Net zoals jij'"
Wanneer deze onmenselijke misdadiger nou de rest van zijn leven daadwerkelijk vast zou moeten zitten en dagelijks geconfronteerd werd met zijn daden dan zou ik er nog enigszins vrede mee kunnen hebben, maar in Nederland schijnt iedereen een nieuwe kans te verdienen, of twee nieuwe kansen en waarom ook niet een derde kans behoort ook nog wel tot de mogelijkheden. Iedereen? Nee niet iedereen, Chanel Naomi niet, in elk geval niet hier wellicht wel in een ander en hopelijk langer leven voor haar elders in een waar paradijs, maar hier, hier komt ze nooit meer verder dan de belachelijke leeftijd van zeven jaar oud.
De dader, Jan Stoffers, het "monster van Assen" geboren in Emmen op 14 juni 1954 een reeds veroordeelde pedofiel die pas weer sinds zeven maanden op vrije voeten was na een straf van drie jaar die hij kreeg voor het verkrachten van een 14-jarig meisje uit Klazienaveen. Dit is dus een duidelijk geval van gemiste kans, chemische castratie als straf voor het verkrachten van het veertien jarige meisje en Chanel Naomi was nu een leuke meid van 23/24 geweest.
Maar dit is Nederland, hier krijg je drie jaar cel en de mogelijkheid om weer verder te gaan met je gruwelijkheden terwijl er geen haan is die er naar kraait. Drie jaar cel voor het verwoesten van het leven van een kind van veertien om vervolgens binnen het jaar het leven van een kind van zeven op een gruwelijke manier te beëindigen en het leven van de familie van dit kind compleet te verwoesten. Nederland op zijn best en dan kan men roepen dat deze "man" nooit meer op vrije voeten mag komen, iets dat totaal onzin is en het meest gruwelijke wat de familie van Chanel Naomi verder nog kan gaan overkomen gaat binnen nu en enkele jaren ook zeer zeker gebeuren, Jan Stoffers krijgt proefverlof om vervolgens de vrijheid weer tegemoet te wandelen een wandeling op weg naar een nieuw slachtoffer? zou me niets verbazen.
Wat is er mis met de guillotine? En om de tere zieltjes niet al te zeer tegen het lege hoofd te trappen hoeft wat mij betreft deze niet eens neer te komen op het hoofd, maar volstaat voor mij de "kop" die ergens halverwege waarschijnlijk weer fier overeind staat met het vooruitzicht om een nieuw slachtoffertje te scoren.
'Ik wist dat ik haar wel terug zou zien, maar niet levend'
Yvonne Eleveld, moeder Chanel Naomi
Chanel Naomi ging spelen in de zandbak vlak bij haar huis alwaar ze gepakt werd door een buurman om vervolgens de meest verschrikkelijke periode uit haar veel te korte leventje te moeten doorstaan, een leven dat niet veel later op een zo mogelijk nog gruwelijkere manier zou worden beëindigd en dan is het vreemd dat er mensen zoals mij rondlopen die er voor pleiten om voor dit soort klootzakken de doodstraf weer in te voeren.met groet Bolo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten