Dit is wat er gebeurd wanneer islamitische staat op bezoek komt
In het begin van april heroverde de Iraakse troepen de stad Tikrit op islamitische staat, ondanks het feit dat dit een belangrijke overwinning op islamitische staat was kwam deze overwinning helaas te laat voor veel van de inwoners van Tikrit.. De militante terreur groep had reeds zo'n beetje alle civiele voorzieningen en het meest leven in de stad vernield zoals dit "prachtige" plaatje van Zaid Al-Ali laat zien
Tegen de tijd de Iraakse troepen Tikrit bevrijde was het inwoners aantal van de stad al enorm afgenomen, zo was er volgens Al-Ali een vooroorlogs bevolking aantal van 200.000 in de stad door toedoen van de vredevolle volgers van de islam, islamitische staat was dit in relatief korte tijd teruggebracht tot "een paar honderd bewoners binnen de stad en enkele duizenden op het omliggende platteland." Het is eenvoudig aan te geven hoe dit is gekomen middels een verslag van het leven in het door islamitische staat bezette Tikrit. Al-Ali toont een gelijkenis van verschrikkingen variërend van de totale ineenstorting van de sociale behoeften voor de bevolking tot aan gruwelijke standrechtelijke executies.
Zoals een verhaal over een man genaamd Basil Ramadan die zeven lafbekken van islamitische staat gedood heeft nadat deze alle vier zijn zonen bruut hadden vermoord, iets wat echt aangeeft hoe verschrikkelijk het leven in Tikrit werd:
Alle Tikritis die hadden gewerkt voor het Iraakse leger of voor de politie werd verteld dat ze zouden worden afgemaakt, tenzij ze zich over zouden geven en hun geweren zouden afgeven om vervolgens nog even een boete van 2.500 dollar te betalen.
Maar zelfs degenen die hiermee ingestemd hadden en het konden betalen ondervonden dat ze nog steeds werden onderworpen aan een strenge straf. Een van de meest flagrante gevallen betrof Basil Ramadan, een voormalige officier van de Republikeinse Garde van vóór 2003 die vier zonen in het Iraakse leger had. Zijn familie bleef in de stad na de invasie en betaalde het bedrag geëist door islamitische staat.
Maar de militanten verdachten Ramadan zijn zonen van het verstrekken van informatie aan Bagdad en zo werden ze alle vier geëxecuteerd. Een paar dagen nadat zijn vierde zoon werd vermoord, vertelde Ramadan aan zijn naaste vrienden dat hij definitief Irak ging verlaten, te veel van het bloed van zijn familie was vergoten, zei hij, en het was de enige manier om zijn waardigheid te behouden. Zodra hij klaar was met spreken tot de laatste van zijn beste vrienden, pakte hij zijn geweer, ging een huis binnen waar zich islamitische lafbekken bevonden en daar doodde hij zeven militanten, alvorens zelf te worden neergeschoten.
Dit soort wreedheden toont een van ISIS grootste gebreken: het is verschrikkelijk hoe ze reageren. De islamitische moordenaars zijn geobsedeerd door het overnemen van grondgebied waarop ze een kalifaat willen stichten, maar het veroveren van grondgebied alleen is niet genoeg, men wil de bewoners die er wonen domineren. En islamitische staat (zie het triest verhaal van Ramadan) is heel slecht in het werken met de mensen van wie ze eigenlijk de steun nodig zouden hebben om daadwerkelijk te regeren op het Iraaks grondgebied. Brutale interpretatie van de sharia en moorddadige aanpak van de mensen met afwijkende meningen heeft een afstand met de lokale soennieten opgeleverd die anders in elk geval zouden hebben nagedacht over de samenwerking met de terreurorganisatie islamitische staat.
Maar terwijl de verschrikkelijke manier van bestuur door de terreurorganisatie een strategisch blunder is, is het natuurlijk nog veel erger voor de bevolking van Irak. De wetgeving van islamitische staat is zo destructief, zowel voor de infrastructuur als de vele slachtoffers onder de Irakezen, dat de wederopbouw stabiliteit en herstel van controle een bijna onmogelijke taak voor de regering van Irak zal zijn op het moment dat ze een gebied weer hebben terugveroverd.
"Sinds de bevrijding zijn honderden criminelen actief bezig met plundering en vernietiging van eigendom. In één district werd meer dan een kwart van de huizen vernietigd na de bevrijding en berichten van eigendom dat wordt vernietigd komt er nog steeds voor," volgens Al-Ali. "De verkozen provinciale raad en de gouverneur zijn nog niet in staat geweest om terug te keren naar de stad. Gemeenschappelijke diensten moeten nog worden hersteld en enkele bedrijven zijn inmiddels weer heropend. Veel Tikritis zijn woedend op het leger en het falen van de politie om de orde te herstellen, en de weigering van de overheid om het probleem te erkennen. "
De militaire nederlaag in Tikrit geeft aan dat islamitische staat de oorlog in Irak aan het verliezen is . Maar ze alleen verslaan op het slagveld zal niet genoeg zijn om de littekens van de bezetting te genezen - zoals Al-Ali's verhaal bewijst.
artikel van Zack Beauchamp
verschenen bij VOX
vrije vertaling door Bolo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten