Op 9 mei was het voor Rusland zeventig jaar geleden dat nazi-Duitsland voor onvoorwaardelijke overgave tekende. Het Duitsland van Adolf Hitler was niet meer. In het Berlijnse stadsdeel Karlshorst, alwaar het hoofdkwartier van de Sovjet-Unie (SU) zetelde, tekende veldmaarschalk Wilhelm Keitel de Duitse capitulatie. In de vroege morgen van 9 mei 1945 werd de overwinning officieel bekend gemaakt in de SU. Een dag eerder haalde Europa opgelucht adem; en met haar, heel de wereld. Van vreugde ging men de straat op. De Tweede Wereldoorlog was voorbij.
Hoewel de geallieerden een en dezelfde vijand hadden, ontstond er direct naar de oorlog een tweespalt tussen de Westerse geallieerden en de SU. Dit resulteerde in een scheiding tussen Oost en West. Enerzijds Amerika, dat symbool stond voor het Vrije Westen. En anderzijds de Sovjet-Unie, de belichaming van onderdrukking en corruptie. De angst voor het communisme werd er bij de mensen ingeboezemd. Het communistisch kwaad moest ingedamd worden, verdelgd worden. De Westerse moraal was superieur en het Russisch kwaad moest teniet gedaan worden.
De Russische lijdensweg ten tijde van de Tweede Wereldoorlog werd door niemand in het Westen erkend noch beleden. Meer dan twintig miljoen mensen legden het leven. Steden als Stalingrad waren compleet verwoest en de Russische natie lag afgebrokkeld in puin. De Russische grootmacht trok zich terug en sloot een groot deel van oostelijk Europa af van West-Europa. Een scheiding die zich tot laat in de twintigste eeuw zou blijven voordoen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten