Elk jaar worden er in Pakistan 700 christelijke meisjes verkracht, ontvoerd en gedwongen om zich te bekeren tot de islam. Dit zijn de geregistreerde aantallen die in de media worden vermeld. Echter volgens verschillende Christian organisaties ligt het werkelijke aantal veel hoger. De Pakistaanse regering blijft de christelijke gemeenschap negeren. Ze zijn ofwel geïntimideerd door de extremisten of ze ondersteunen de wensen van de moslim extremisten met volledige medewerking.
Shabani is zo’n meisje dat werd ontvoerd, verkracht en vervolgens gedwongen om zich te bekeren tot de islam. Shabana woonde met haar familie in Liaqatabad Lahore. Shabana werd opgeleid tot schoonheidsspecialiste en werkte in een schoonheidssalon. Haar vader regelde een riksja bestuurder om haar op te halen, zodat ze niet in de problemen zou komen tijdens het reizen van en naar haar werk. Muhammad Afzal was de riksja bestuurder die haar twee jaar vervoerde en geïnteresseerd geraakte in Shabana. Hij had zich voorgenomen om tot een huwelijk met haar te komen. Shabana antwoorden hierop “Ik ben een christen en ik ben niet geïnteresseerd in trouwen met u of met een andere moslim.”
Shabana bracht haar moeder ervan op de hoogte dat Mohammed Afzal haar een huwelijk voorstelden en ze wilde van riksja bestuurder veranderen. De volgende ochtend bezocht haar vader Muhammad Afzal en vertelde hem dat hij vanaf 1 oktober 2015 een nieuw voertuig ging huren voor zijn dochter en dat van zijn diensten niet langer gebruik gemaakt zou worden. Eerst bood Muhammad Afzal zijn excuses aan de vader van Shabana aan en verzocht hem om een tweede kans en beloofde hem dat hij zijn dochter verder met rust zou laten. De vader besloot hem nog een kans te geven, maar in zijn hart had Mohammed een totaal andere intentie. Hij bleef zijn werk normaal doen de eerste week en hij vroeg zelfs om vergiffenis aan Shabana.
Ter teken van ‘goede wil’ bood Afzal haar op een gegeven moment zelfs een koud drankje aan tijdens de rit, iets dat ze weigerde in eerste instantie, maar hij drong aan totdat ze het toch ging drinken aangezien hij van mening was dat Shabana hem nog niet had vergeven wanneer ze dit teken van ‘goede wil’ niet zou aannemen. Ze nam de drank aan en na een paar slokken was het eerst volgende wat ze zich herinnerde dat ze wakker werd in een kamer met haar handen en voeten gebonden met een touw en haar mond afgeplakt met tape.
Rond 02:30 kwam Muhammad Afzal de kamer binnen en daar heeft hij haar eerst gemarteld en vervolgens heeft hij haar meerdere malen verkracht. De hele verder dag heeft hij haar seksueel misbruikt. De volgende ochtend kwam hij met papieren en dwong haar deze te ondertekenen terwijl hij haar nog wat dreunen verkocht om de beslissing om te tekenen voor haar wat te vergemakkelijken.
Toen Afzal in de avond weer terug kwam vertelde hij Shabana dat ze nu zijn vrouw was. Gedurende de eerste vijf dagen van het huwelijk bleef hij haar seksueel misbruiken en mishandelen. Ten onrechte vergat hij de hunkering naar vrijheid en de wilskracht van het meisje om te ontsnappen en hij vergat ook om de deur te vergrendelen. Dit gaf Shabana een kans om te ontsnappen die ze meteen aanpakte. Zodra ze buiten kwam zag ze dat ze in een agrarisch gebied in de buitenwijken van Lahore was. Het koste haar een half uur om te voet de hoofdweg te bereiken en na het bereiken van de weg nam ze een gemotoriseerde Riksja om thuis te komen. Toen ze thuis kwam vertelde ze het hele verhaal aan haar familie. Deze reageerde met vreugde op de terugkomst van hun dochter en met walging omtrent dat wat hun kind was aangedaan.
Haar ontvoerder, mishandelaar en verkrachter Mohammed Afzal ging na een dag of twee naar het huis van Shabana’s ouders samen met een knokploeg van moslim ‘geestelijken’ en probeerde haar te dwingen om met hem mee te gaan. Shabana heeft dit geweigerd en in het aanzicht van het hele dorp sloegen Afzal en zijn aanhangers in op haar familie en mishandelde de mensen die hun dochter enkel probeerde te beschermen.
Slechts enkele van de oudsten van het dorp probeerde in te grijpen om de familie te helpen en het gelukte hem om de aanvallers te verjagen. Het gezin nam contact op met het lokale politiebureau. Volgens goed islamitisch gebruik werden ze vervolgens ook nog eens onder handen genomen door de politie die ook van mening waren dat Shabani volger van de islam was geworden en hierdoor al haar rechten had verloren. Volgens de politie moesten de ouders haar ‘gewoon’ terug sturen naar haar islamitische man.
Deze christelijke familie besloot niet in te gaan op de dreigementen en stuurde Shabani onmiddellijk naar familie in Rawalpindi alwaar ze veilig zou zijn. De man die haar dwong om zich te bekeren tot de islam en om met haar te trouwen bleef samen met andere islamitische mafketels en de lokale politie haar ouders bedreigen en lastigvallen met de mededeling dat ze hier mee door zouden gaan tot ze het meisje naar hem terug zouden brengen.
In december 2015 namen deze mensen contact op met Rescue Christenen om hulp te vragen en om hen te steunen. Ten eerste is er vervolgens geprobeerd om de zaak tot rust te brengen door de politie het bewijs te leveren dat het meisje werd ontvoerd en met geweld meerdere malen werd verkracht en op deze manier werd gedwongen om zich tot de islam te bekeren en vervolgens met hem te trouwen. Zoals gebruikelijk binnen de achterlijke islamitische inteelt cultuur bleef de politie de verkrachter beschermen en ondersteunen aangezien deze niets verkeerd heeft gedaan volgens de wetten van de sharia en de volgers van de islam.
Daarom diende Rescue Christenen en partners een klacht in namens de familie bij de rechtbank in Lahore, maar ook de rechtbank was niet van plan om Shabani te helpen en nam het op voor de criminelen. De rechter Munazza Rana (Familie rechter te Lahore) was bevooroordeeld in deze kwestie en zei tegen de advocaat en de vader van Shabana dat het meisje zich volgens de sharia wetgeving had bekeerd tot de islam en dat ze om die reden de wettige echtgenote en dus tevens eigendom was van Muhammed Afzal. Het feit dat het meisje is ontvoert, mishandelt, gemarteld en op verschrikkelijke wijze meerdere malen seksueel is misbruikt dat maakt volgens de sharia wetgeving geen enkel verschil. Shabana is getrouwd en om die reden eigendom van haar gewelddadige verkrachter.
Hoe moeilijk het is voor christelijke meisjes zoals Shabana om vrij te leven in een islamitisch land is iets wat wij ons hier amper kunnen voorstellen. Om dit duidelijk te maken : In de laatste 60 dagen zijn er in Pakistan 20 christelijke jonge meisjes ontvoerd en gedwongen om zich te bekeren tot de islam, hierdoor verplichten ze zichzelf om te trouwen met een moslim die het meisje vervolgens als gebruiksvoorwerp kan en mag behandelen.
De regering heeft volledig gefaald om de veiligheid van de Pakistaanse christelijke gemeenschap te waarborgen en het interesseert ze kennelijk totaal niets wat er met de niet islamitische mensen gebeurd.
Wellicht iets voor mensen als Sylvana Simons, die zich al likkende de islamitische Turkse Erdogan fanclub binnen gewerkt heeft, om zich hier eens in te verdiepen en er eens aandacht aan te schenken. Hiermee vergeleken zijn onze voorouders die de slavernij bedreven nog gezellige mensenliefhebbers. Ik durf te stellen dat zelfs de gruweldaden van het Duitse derde Rijk niet onderdoen voor de gruweldaden die momenteel in de naam van de islam bedreven worden.
met groet Bolo
Bron : Shoebat.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten