Voor U deze vertaling gaat lezen even één opmerking vooraf, een opmerking die ik reeds vele malen eerder gemaakt heb en verpakt heb in een eenvoudige vraag voor die lamzak van een minister president en zijn wegkijk regering :
WIE ZIJN DE VLUCHTELINGEN DIE WIJ MOETEN HELPEN en WAAROM HELPEN WIJ JUIST HEN NIET?
Bolo
STUTTGART, Duitsland – Voor een groot deel van hun geschiedenis zijn de Yezidi’s opgejaagde mensen geweest. Opgejaagd door volkeren die hen wilde uitroeien. Zo waren daar de Ottomaanse Turken, Saddam Hoessein en nu dus weer de terroristen, moordenaars en verkrachters van de zelfbenoemde islamitische staat.
Yezidi mannen kregen te horen dat ze de keuze hadden om bij isis te komen of om te worden afgeslacht. De vrouwen en jonge meisjes werden tot seksslaven gemaakt. Wie zich hiertegen verzette was dood.
Geen schijn van kans
De gelukkigen onder hen konden vluchten naar Europa, waar ze dachten dat ze aan hun islamitische folteraars zouden kunnen ontsnappen en de vrede en veiligheid zouden kunnen vinden waar ze zo naar verlangde.Maar na interviews in Duitsland met een aantal Yezidi slachtoffers werd het duidelijk dat voor hen allen een normaal leven iets is dat ze waarschijnlijk nooit meer terug zouden krijgen. Ze zijn nog steeds gekweld door wat hen is aangedaan, en dat wat ze zagen.
Ayas was net 15 toen hij werd verteld zich te bekeren tot de islam en mee te doen met isis of te sterven. In het Aramees vertelde hij ons van een gruwelijke situatie die hij meemaakte.
“Er waren grote ovens gemaakt van modder, zoals traditie is in ons land. De ovens zijn gemaakt voor het bakken van brood, maar groot genoeg om een persoon erin te gooien. Ze dwongen mij en de andere jonge mannen om de ouderen erin te duwen en te gooien en wie sprak over de Yezidi religie werd zelf ook in de ovens gegooid en verbrand”zei hij.
“Een van mijn vrienden werd gedwongen om een van de oudere mensen in de oven te duwen, hij hoorde de stem en wist dat het zijn eigen grootvader was,” vervolgde hij. “Op een dag probeerde een man te ontsnappen, dit mislukte en ze pakte de man weer en ze dwongen zijn zoon om hem te doden zodat wij het allemaal konden zien.”
Aide werd weggenomen bij haar man en tot een seksslavin gemaakt. Ze probeerde om de jonge pre-tienermeisjes die werden verkracht te helpen en te beschermen.
“We waren als een kudde schapen zonder herder”, vertelde ze CBN News.”Op een dag pakte de bewakers een 9-jarig meisje en namen haar mee naar de tweede verdieping naar de badkamer en ze verkrachtte haar terwijl ze aan het schreeuwen en huilen was en we konden alles horen, we waren machteloos, wat konden we doen?”
Hadia zei dat zij en de andere vrouwen en meisjes probeerden zich zo onaantrekkelijk mogelijk te maken om maar niet verkracht te worden.
“We hebben ons niet gewassen en deden alsof we gek zijn, zodat ze ons niet zouden verkrachten, omdat ze anders ons ‘gewoon’ namen om met ons te doen waar ze zin in hadden” zei ze.
We spraken ook met een meisje die pas 12 was toen ze werd gebruikt als seksslaaf. Ze vertelde ons hoe een ander jong meisje zelfmoord pleegde nadat ze verkracht was.
Een nachtmerrie die zich maar blijft herhalen
Nu is de nachtmerrie weer teruggekeerd. De Yezidi’s in Duitsland kijken angstig toe als de moslimvluchtelingen Europa overspoelen, toegejuicht door de overheid. En ze vrezen weer voor hun leven, nu in het ‘veilige’ Duitsland..
De Duitse regering weet heel goed dat de zelfbenoemde islamitische staat onder de noemer vluchtelingen Duitsland vol laat stromen met jihadisten en dat een nieuwe terroristische aanslag aanstaande gaat zijn of zelfs reeds geplant is door de jihadisten.
Nu moeten de Yezidi’s het allemaal weer onder ogen zien: radicale salafistische moslims in de straten van Duitsland, gekenmerkt door hun onderscheidende baarden.
Een vluchtelingen meisje vertelde CBN News, “Als ik die mannen met baarden zie krijg ik angstaanvallen en ben erg bang en ik begin te huilen. Ik herinner me weer hoe ze eruit zien en wat zij deden met mij.”
Aide zei: “Als ik iemand zie met een baard, ook al is hij niet van isis, dan raak ik verlamd. Ik kan dan niet weglopen, niet schreeuwen of iets dergelijks. Ik kan niet eens naar hen kijken zonder doodsbang te worden.”
Non: ‘De islam is een religie van Vervolging’
Deze Yezidi’s worden verzorgd door zuster Hatune, die al 26 jaar bezig is met het redden van slachtoffers van vervolging. Ze weet dat hun lijden enkel komt omdat zij en haar familie werden geterroriseerd door moslims. Ze noemen haar hun moeder.
“Velen van hen kunnen niet meer slapen. Ze herbeleven alles steeds weer opnieuw in de nacht. Zelfs hier in Duitsland, wanneer ze mensen zien met een baard of hebben ze de snor gezien, dat betekent dat ze isis , salafistische zijn en ze zijn bang, nee meer dan dat, doodsbang”zei zuster Hatune.
Kleine kinderen zagen mensen onthoofd. Nu hebben ze last van gedragsproblemen en zijn ze bang voor baarden en messen. Verschillende van onze gesprekken eindigde in tranen. Is dit raar?
“Ik voel mee met hen, weet je. Ze zijn als zussen ‘, zei zuster Hatune. “Wat er met hen is gebeurd draag ik met me mee. Ik hoor duizenden en duizenden van deze verhalen. Niet één, twee, drie of vier. Een meisje vertelde me dat ze in slechts de eerste twee maanden al 280 keer werd verkracht.”
Zuster Hatune haar ervaring als slachtoffer van de islamitische vervolging, en met wat ze heeft gezien in het Midden-Oosten, heeft haar een zeer politiek incorrecte mening wat betreft deze islamitische kwestie doen vormen. Ze waarschuwde westerse landen, “De islam is een religie van vervolging. Laat de deur niet open staan om een moordenaar binnen te laten lopen. Je weet wie de moordenaar is. Waarom laat U deze dan in uw land binnen zodat hij morgen U kinderen kan doden? ‘
Constante angst
De Yezidi’s , ze waren vergeten door de wereld en overgelaten aan de islamitische wolven in het Midden-Oosten. Nu heeft bondskanselier Angela Merkel deze islamitische wolven naar Duitsland gebracht om hun werk af te maken. De Yezidi’s worden weer vergeten, opnieuw.
Ayas is nog een tiener, maar toegegeven haar leven is kapot, “Psychologisch gezien, zullen we niet herstellen voor de rest van ons leven. Ik kan me niet ontdoen van de angst en pijn die ik moest doorstaan.”
Elias, die een bewaker was voor de Yezidi’s, voordat hij naar Europa is gevlucht, zei: “We slapen met onze ogen dicht. Maar onze oren horen de stemmen en het schreeuwen van onze zusters en moeders die werden verkracht nog steeds. Zij schreeuwen om hulp, maar we konden niets doen om hen te redden. en niemand helpt hen, of ons.”
Artikel van Dale Hurd voor CBN News
Vrije vertaling door Bolo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten