.

.
Volg mij ook op TWITTER klik hiervoor op de foto

dinsdag 7 juli 2015

Niet alles is discriminatie

Soms kom je een artikel tegen waarin zoveel waarheid staat en dat zo goed de waanzin aangeeft over een en ander dat er is gebeurd dat je dit wel moet plaatsen. 
Dit had ik met onderstaande artikel over de rellen in de schilderswijk volgende op de dood van Mitch Henriquez.

Opinie De agenten die Mitch Henriquez arresteerden overzagen hun situatie niet

Na de dood van de 42 jarige Mitch Henriquez in Den Haag laait het geweld op in de Haagse Schilderswijk. Er is geen enkele compassie met de nabestaanden, men wil bloed zien. De familie van de overledene maant iedereen tot kalmte. Blijkbaar hebben deze 'stoere jongens' het waanidee dat er respectloos omgegaan moet worden met deze situatie. Ophitsen, hersenspoelen, intimideren en bedreigen zijn de sleutelwoorden. Mensen en agenten in hun directe omgeving moeten het ontgelden. Men zoekt een zondebok omdat de politie iemand heeft 'vermoord'. Hoe kortzichtig kan men zijn.
Ik heb de beelden van de aanhouding gezien en snap hoe lastig het is om iemand te arresteren die zich hevig verzet. Door jarenlange ervaring op de ambulance, in de meest uiteenlopende situaties, weet ik dat er nooit opzettelijk een arrestant vermoord of dodelijk verwond zal worden door agenten. Als bij het aanhouden om medewerking gevraagd wordt, dan heb je als redelijk denkend mens gewoon aan dat verzoek te voldoen. Hoe onterecht het misschien ook lijkt in jouw ogen. Werk je niet mee, ga je dreigen of je agressief gedragen, dan vraag je om problemen en maak je zelf de keuze voor hardhandig optreden. In dit geval werd er, misschien grappig, gesuggereerd dat er sprake was van een vuurwapen. Een oncontroleerbaar gegeven op het moment suprême. Tel daarbij op de grote mensenmassa die op de been is en de grond voor een aanhouding is gewettigd. Het feit dat iemand tijdens of na een arrestatie het leven laat, is diep triest. Mitch heeft fouten gemaakt door dingen te roepen en zich te verzetten tegen zijn aanhouding. We kunnen spreken van een grote inschattingsfout. Onbedoeld kostte die fout zijn leven.
Heeft de politie fouten gemaakt in deze casus? Zeker wel. Zij begaan een andere inschattingsfout dan Mitch, met desastreuze gevolgen. Er valt niets goed te praten maar het is wel begrijpelijk, verklaarbaar. Een ervaren hulpverlener ziet op het filmpje dat het foute boel is met het slachtoffer. Het van lig- naar zitstand tillen van een slap lichaam, het voorover knikken van het hoofd en het ontbreken van verzet en/of leven. Voor de aanwezige agenten een onwerkelijke situatie. Met het toepassen van een dodelijk verlopende verwurging heeft geen enkele agent, tot op heden, ervaring.
Nu hebben ze een arrestant in een reanimatie-setting gebracht, zonder dat ze dit realiseren. Hun houding op het eerste gezicht is er één van onmacht. Het besef dat de arrestant plotseling patiënt is geworden dringt niet tot ze door. Hun onmacht gaat over in paniek. Wat is hier in vredesnaam aan de hand? Wat mankeert hem? Behalve Mitch moeten de agenten ook omstanders in de gaten houden. De chaos is compleet. Ik ben van mening dat men direct bij het constateren van de bewusteloze toestand van het slachtoffer controles uit had moeten voeren. Is er een polsslag en/of ademhaling? Was men direct na het constateren van de hartstilstand gestart met reanimeren dan was het verloop hoogstwaarschijnlijk anders geweest. Niet alles is terug te voeren op discriminatie, intimidatie, respect tonen of welke benaming je er ook aan geeft. Vergeet niet de onderstaande uitspraak, hij kan morgen op jou van toepassing zijn: Hodi mihi, cras tibi ( Heden ik, morgen gij). Ik wens de nabestaanden van Mitch en de betrokken agenten veel sterkte, wijsheid en kracht toe in deze tumultueuze dagen.
Column door Ronald de Jong,  Ronald de Jong uit Ede is ambulanceverpleegkundige en auteur. Deze column is verschenen is De Gelderlander op dinsdag 7 Juli 2015.

Geen opmerkingen: