Onderstaande artikel kwam ik tegen bij Virtual Jerusalem en geeft zonder omwegen aan waarom zoiets verschrikkelijks als de Holocaust heeft kunnen plaatsvinden in een beschaafde wereld. Wegkijken en onverschilligheid iets dat wij nu ook weer zien gebeuren, kranten en staatsomroep die bewust misdaden uitgevoerd in de naam van de islam niet tonen of verbloemen, Propagandaflitsen die eenieder moet doen geloven dat het allemaal wel meevalt. Gaat het 'wir haben es nicht gewusst' over 70 jaar weer klinken en roepen onze (achter)kleinkinderen dan in plaats van 'Nooit meer Auschwitz' de woorden 'Nooit meer islam'? Het zou zo maar kunnen en daar zijn wij dan mede verantwoordelijk voor, wij allemaal of enkel de weg kijkers in deze wegkijk maatschappij?
Opmerking : Ik weet niet welke POW kampen de schrijver van onderstaande artikel bedoelde. Het kunnen de kampen zijn, gerund door Amerikanen alwaar na de tweede wereldoorlog Duitse militairen werden uitgehongerd, gemarteld en vermoord. Aangezien dit weer zo'n stukje minder fraaie geschiedenis is waarvan men liever heeft dat wij dit maar vergeten grijp ik dit artikel aan om hier kort wat over te vertellen In deze kampen zijn namelijk 3 miljoen Duitsers omgekomen, of moet ik zeggen 'bewust vermoord'? Deze kampen bevonden zich vaak langs de Rijn. Voor de belangstellende een leestip het boek Other losses geschreven door de Canadees James Bacque. Of de film Eisenhower's Rhine-Meadows Death Camps - Documentary die een indruk geeft van dat wat men liever niet aan ons wil laten zien.
Meer bekendheid hebben de Jappenkampen in Nederlands-Indië.
POW staat voor Prisoners Of War en om die reden kunnen ook nog de Russische kampen bedoelt worden of de Duitse kampen waar geallieerde militairen werden gevangen gehouden. Ik denk het laatste, maar wilde de andere mogelijkheden niet onbesproken laten.
De verschrikkingen gepleegd door het nazi regiem zijn bij eenieder bekend, over de betrokkenheid van nazi Oekraïne heeft men op dit moment liever een 'deken van het zwijgen' geplaatst. Are There Nazis in Ukraine? A Visit to Lviv. Over de oorlogsmisdaden van islamitische geallieerde kwam ook al een en ander naar buiten wat bij velen onbekend was, of nog steeds is. Van taharrush naar marocchinate slechts een kleine stap voor een moslim, een stap die het einde kan betekenen van onze westerse beschaving Dus waarom de oorlogsmisdaden gepleegd tegen Duitse soldaten, je weet wel 'het gereedschap van dictatoren, wereldleiders, massamoordenaars en andere achterlijke' vergeten of met de mantel der liefde bedekken? Boudewijn de Groot schreef er een goed nummer over. Boudewijn de groot - De Eeuwige Soldaat
- Vrouwelijke (voornamelijk Duitse) gevangen van het Amerikaanse leger in Regensburg Duitsland 8 mei 1945 (foto Wikipedia)
De Holocaust Openbaringen
Met meer dan 42.000 getto´s, 30.000 werkkampen, 980 concentratiekampen, en 1.000 POW kampen had bijna iedereen eigenlijk wel kunnen weten wat er daar gebeurde.
De laatste revelatie [2013] over de Holocaust verbaasde zelfs de geleerden nog die dachten dat ze alles wel wisten over de gruwelijke details van de genocide op onder andere het Joodse volk uitgevoerd door nazi Duitsland. Het heeft meer dan 70 jaar gekost om eindelijk de volledige feiten te achterhalen. Het is bijna niet te geloven aangezien dat wat er echt gebeurd is nog veel verder gaat dan wat iemand zich ooit had kunnen voorstellen. We hebben altijd gesproken over de tragedie van 6 miljoen joden. 6 Miljoen was het getal dat het aantal slachtoffers het dichtste zou benaderen. Het plan van Hitler's Endlösung, zijn oplossing voor het Joden 'probleem'. Degenen die probeerde om de tragedie wat minder groot te maken dan dat deze daadwerkelijk was beweerde dat 6000000 geweldig overdreven was. Anderen gingen nog wat verder en ontkende de historiciteit van de Holocaust zelf. Het is absurd dat deze dachten, of ons wilde doen geloven, dat de Joden de poging tot hun uitroeiing hadden verzonnen om sympathie voor de zionistische zaak te krijgen. Maar nu weten we de waarheid. De werkelijkheid is nog veel erger dan dat wat we altijd hebben gedacht.
Deze onuitsprekelijke misdaad van de 20e eeuw was meer dan de triomf van het kwaad, het was de zonde van de "onschuldige" omstander. Het waren niet alleen de enorme doden centra wier namen - Auschwitz, Bergen-Belsen, Buchenwald, Dachau, Majdanek, Belzec, Ravensbrück, Sobibar of Treblinka die de meest gruwelijke beelden bij ons boven brachten en inmiddels zo vertrouwd zijn voor ons. Het was niet alleen het getto van Warschau. Het was niet alleen de bekende kant van het verhaal die we allemaal inmiddels wel hebben gehoord en die de daders terecht laat voortleven in eeuwige schande.
Onderzoekers van het United States Holocaust Memorial Museum hebben documentatie naar voren gebracht die zelfs de informatie van de best geïnformeerde wetenschappers hebben doordrenkt met de laatst bekende statistieken van de wreedheden gepleegd door nazi Duitsland. Hier is een deel van dat wat nu is ontdekt en onomstotelijk is bewezen : Er waren meer dan 42.500 nazi-getto's en kampen in heel Europa van 1933 tot 1945. Er waren 30.000 werkkampen voor slaven; 1150 Joodse getto's; 980 concentratiekampen; 1000 krijgsgevangenen kampen; 500 bordelen gevuld met seksslaven; en duizenden andere kampen die voor euthanasie van de ouderen en zieken alsmede voor het uitvoeren van gedwongen abortussen moesten zorg dragen, "Germanizing". Tevens was er nog het gevangenentransport van de slachtoffers naar de vernietigingskampen.
- Slachtoffers van het nazi regiem bij één van de minder bekende kampen, de Boelcke Kaserne in Nordhausen. Dit was een subkamp van het Mittelbau Dora concentratiekamp (foto Wikipedia) Von James E. Myers - U.S. Army Signal Corps - www.buchenwald.de -
De beste schatting gedaan met de huidige beschikbare informatie bedraagt 15 tot 20 miljoen mensen die stierven of gevangen werden gezet op locaties gecontroleerd door de Duitsers verspreid over het hele Europese continent.
Simpel gezegd, met de woorden van Hartmut Berghoff, directeur van het Duits Historisch Instituut in Washington, "De aantallen zijn zo veel hoger dan wat we aanvankelijk dachten, we wisten wel hoe verschrikkelijk het leven in de kampen en in de getto's was, maar de werkelijke aantallen slachtoffers zijn ongelooflijk."
Wat maakt dat deze openbaring zo belangrijk is dat het ons dwingt om een cruciale waarheid te erkennen? De Holocaust iets dat veel mensen hebben geprobeerd te negeren of te minimaliseren, een waarheid die diepe hedendaagse betekenis heeft. De meest afschuwelijke misdaad van de 20e eeuw, meer nog dan de triomf van het kwaad, was de zonde van de "onschuldige" omstander.
Al decennia zijn onze inspanningen er op gericht om de daders van de Holocaust te kunnen begrijpen.
We hebben gezocht naar verklaringen voor de waanzin van Mengele, de obsessieve haat van Hitler, de onverstoorbare wreedheid van Eichmann. We zochten antwoorden op hoe het mogelijk was om de criminele elementen, de sadisten en geestelijk onevenwichtige met de aard en de macht die de massamoorden mogelijk hebben gemaakt te begrijpen. Dat kwam omdat we geen idee van de werkelijke omvang van deze horror hebben gehad.
Met meer dan 42.000 getto's en concentratiekampen verspreid over de lengte en breedte van een zogenaamd beschaafd continent is het niet langer meer mogelijk om de meest voor de hand liggende conclusie te vermijden.
De culturele, de opgeleide, de verlichte, de liberale, de verfijnde, de urbane allemaal delen ze in de schande van een wereld die zijn morele kompas heeft verloren en vrijwillig is toegetreden tot de overwinning van het kwaad "We hadden geen idee wat er gebeurde "moet duidelijk worden geïdentificeerd als 'de grote leugen' van de jaren onder het nazi regiem. De kei harde waarheid is het feit dat bijna iedereen het had kunnen en zelfs had moeten weten.
De aantallen slachtoffers en plaatsen waar deze wreedheden plaatsvonden bieden geen excuus meer aan de mogelijkheid voor collectieve onwetendheid. En nog steeds werden de moorden niet gestopt, zijn de marteling niet ophouden, de concentratiekampen werden niet gesloten, de crematoria zetten hun barbaarse taak gewoon voort. De "fatsoenlijke" mensen waren op de een of andere manier in staat om hun stilzwijgen te rationaliseren.
Vorig jaar schreef Mary Fulbrook, een vooraanstaand geleerde van de Duitse geschiedenis, in een stadje in de buurt van Auschwitz een rijk en pijnlijk gedetailleerd onderzoek naar de Duitsers die na de oorlog, zich met succes hebben gegoten in de rol van onschuldige omstanders. "Deze mensen zijn bijna volledig ontsnapt aan de vertrouwde profielschets van daders , slachtoffers en omstanders, maar ze waren functioneel cruciaal voor de uiteindelijke mogelijkheid tot uitvoering van het beleid dat de massamoord mogelijk maakte. Zij zullen niet de bedoeling gehad hebben of hebben willen bijdragen aan deze verschrikkingen, maar zonder hun houding, mentaliteit, en acties zou het vrijwel onmogelijk zijn geweest dat een slachting op deze schaal zou hebben plaatsgevonden op de manier waarop het zich nu heeft voortgedaan. De begrippen dader en omstanders moeten worden gewijzigd, uitgebreid, ze zijn een stuk complexer en dit kan enkel wanneer onze aandacht en focus verschuift naar degenen die betrokken zijn bij het handhaven van een uiteindelijk moorddadig systeem."
Mary Fulbrook koos voor verzachtende omstandigheden voor degenen die in de buurt van Auschwitz leefde.
Echter was dit voordat duidelijk werd dat Auschwitz vele duizenden malen werd gerepliceerd over het hele continent op een manier die niet onopgemerkt kon blijven door grote delen van de bevolking, waarom dan de omwonende van Auschwitz vrij pleiten?
Miljoenen mensen waren getuigen van kleine steden zoals Auschwitz in hun eigen achtertuin.
En dus had Elie Wiesel natuurlijk gelijk.
Het inzicht dat het meest krachtig moet worden begrepen als we nadenken over de boodschap van de Holocaust moet zijn dat,
"Het tegenovergestelde van liefde is niet haat, het is onverschilligheid.
Het tegenovergestelde van kunst is niet lelijk, het is onverschilligheid.
Het tegenovergestelde van het geloof is niet ketterij het is onverschilligheid.
En het tegenovergestelde van leven is niet dood, het is onverschilligheid. "
dat begrijpen en zien is en blijft onze grootste uitdaging van vandaag de dag.
Als we durven te hopen op het voortbestaan van de beschaving kunnen we beter bidden dat de pessimisten ongelijk hebben wanneer ze beweren dat het enige wat we leren van de geschiedenis is dat de mensheid nooit leert van de geschiedenis.
Rabbi Benjamin Blech
vertaling Bolo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten