Deense thriller die ons laat zien dat Duitse krijgsgevangenen gedwongen worden om duizenden landmijnen onschadelijk te maken.
Een dag vrij en niemand thuis om me lastig te vallen dus me Kodi en tv naar buiten om deze middag heerlijk in de zon een film te bekijken. Ik kwam een voor mij onbekend oorlogsdrama tegen waarover ik al eens een stukje had gelezen en waarvan mij vooral de strekking van het verhaal bij was gebleven.
Alweer ruim zeventig jaar geleden was het einde van de Tweede Wereldoorlog en nog steeds zijn niet alle verschrikkingen aan ons getoond.Filmmakers lijken nu het stokje van de nazi jagers te hebben overgenomen en komen met enige regelmaat met nieuwe gruwelijke taferelen uit deze zwarte periode van onze geschiedenis. Ja ik schrijf nadrukkelijk onze geschiedenis aangezien er niet enkel aan de kant van de Duitsers veel is waar men zich terecht diep voor moet schamen. Ook Rusland heeft al menigmaal door de knietjes gemoeten om zich te verontschuldigen voor de gepleegde gruwelijkheden uit deze periode. Ook Japan weet het ‘sorry’ knopje met regelmaat te vinden.Ook van andere landen en regeringen die verantwoordelijk waren voor gruwelijke ‘misstappen’ komt nu ook, ruim 70 jaar later, langzaam maar zeker de bagger boven de gierton uitdrijven. Al heb ik nog geen excuses van de Nederlandse regering omtrent de Joden die ze alvast voor de nazi’s bijeengedreven hadden in kamp Westerbork gehoord.
Martin Zandvliet ‘s Deense drama ” Land of Mine” is zo’n film die ons weer eens de ogen doet openen wanneer we roepen en brullen over de mensenrechten en van mening zijn dat wraakacties op leden van de zelfbenoemde islamitische staat eigenlijk niet kunnen. Wanneer er mensen zijn die hier in Europa achter het televisiescherm bij de staatsomroep huilen dat een wraakactie van een man die zijn eigen gezin heeft zien afslachten door islamitische terroristen verschrikkelijk onmenselijk is dan raad ik hen aan om even deze film te bekijken.
Aan het einde van de tweede wereldoorlog waren er naar schatting tussen de 1,4 en 2 miljoen landmijnen begraven onder de westelijke kust van Denemarken. Dit grote aantal maakte het voor de Deense regering pas in 2012! mogelijk om de volledige kustlijn veilig te verklaren. De mijnen waren de erfenis van de nazi’s die Denemarken tussen 1940 en 1945 bezet hadden en dachten dat de geallieerden een poging op de invasie van Europa langs de enorme kustlijn van het land zouden laten plaatsvinden. Ze hadden het mis, natuurlijk. D-Day vond plaats op de stranden van Normandië, Frankrijk en markeerde het begin van het einde voor het nazi-rijk. Zodra het Duitse leger was verslagen bleef Denemarken zitten met een gigantische erfenis van mijnen langs haar enorme kuststrook. Ze besloten om de Duitse krijgsgevangenen, van wie velen pas net tieners waren, te gebruiken om dit probleem voor ze op te lossen.
De film laat ons een groep jonge Duitse kruisgevangenen zien die onder Deens gezag in een moordend tempo het strand op worden gejaagd om de mijnen op te ruimen. Fatsoenlijk eten hoeven de Duitsers niet te krijgen, onnodig het maakt de Denen niet uit of ze nou kapot gaan van de honger of door op een landmijn te trappen. Gaandeweg de film verandert de houding van de Deense militairen ten opzichte van de krijgsgevangenen en zien ze geen oorlogsmisdadigers meer die hun land bezet gehouden hebben maar zien ze jongens, net geen kinderen meer die door de nazi’s bijna ongetraind de strijd in zijn gestuurd om in de vreemden te vechten voor een reeds verloren zaak.
Als kijker zit je echt op het puntje van je stoel en verandert je inzicht gelijk met de Deense bevelvoerder mee. De goede en de slechte Deense officier worden ook geweldig in beeld gebracht. Bij aanvang hoop je bijna dat die ‘rotmoffen’ ontploffen (wanneer ik hier nu Marokkanen neer had gezet dan had ik moeten onderduiken?) gaandeweg de film krijg je medeleven met die jongens die balanceren tussen leven en dood. Echt geweldig gemaakt deze film, heb hem in één tijd uitgekeken, normaal moet ik zeker overdag minimaal om de 10 minuten koffie tanken.
Wanneer je dan nog even de ‘vrolijke’ boodschap meekrijgt dat dit een waargebeurd stukje horror uit de Deense geschiedenis is waarbij ruim 50% van de Duitse jongens is overleden en de rest al dan niet gewond huiswaarts mocht keren dan krijg je wel even een brok in de keel.
Volgens mij is deze film wel te vinden wanneer je een beetje handig bent, heb zelf via Kodi gekeken maar zag ook op youtube al diverse links naar de complete film.
Bolo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten