Vluchtelingen onbeperkt toelaten is Bijbels niet te verdedigen en leidt tot de islamisering van ons land, meent Wim van Schaik.
Als ik thuiskom van een korte vakantie ligt er een stapeltje RD’s te wachten. Bij het doornemen van de kranten valt meteen de aandacht voor het vluchtelingenprobleem op. Bijna elke dag wordt erover geschreven. In RD 22-8, met op de voorpagina het nieuws over de verijdelde terreuraanslag in de Thalys van Parijs naar Amsterdam, worden zelfs twee pagina’s gewijd aan ”de vreemdelingen in de poorten”. Het artikel geeft een inkijkje in de verschillende houding van drie theologen ten opzichte van de honderdduizenden die Europa binnenkomen.
Eerlijk gezegd heb ik sommige uitspraken met verbijstering gelezen. Vooral de uitspraken van ds. J. Ouwehand, die alleen maar de werkelijkheid lijkt te willen zien zoals hij deze graag ziet. Iedereen welkom! Een kwestie van keuze. Waar zo’n keuze toe leidt, daar heeft hij het niet over: dagelijkse ontwrichting aan de randen van Europa, versterking van de islam in Europa, afbraak van de sociale cohesie, verdere verarming van de armen met als gevolg permanente verloedering.
Schoorvoetend geeft hij toe dat niet elke ‘vluchteling’ een vluchteling is en dat ze niet allemaal moeten blijven. Hij verzwijgt dat veel afgewezen ‘vluchtelingen’ in de illegaliteit verdwijnen, hopend op het zoveelste generaal pardon.
Ik probeer helder te krijgen waardoor ik zo geschokt ben. Zou het zijn omdat er constant vergelijkingen gemaakt worden die wel mooi klinken, maar niet opgaan? Zoals de vergelijking met de Belgische vluchtelingen in de Eerste Wereldoorlog (1 miljoen op een bevolking van 6 miljoen). Wie de notulen van de ministerraad en in het bijzonder de correspondentie met de opperbevelhebber land- en zeemacht uit die tijd naleest, krijgt een heel ander beeld dan „geen grote onrust.” Deze mensen hadden ook nog eens veel meer gemeen met de bevolking van het gastland dan de huidige stroom vluchtelingen. De meeste Belgen keerden bovendien al snel terug.
Helemaal geforceerd wordt het als geprobeerd wordt uit de Bijbel af te leiden hoe we met ”de vreemdelingen in de poorten” moeten omgaan. Nergens in de Bijbel lees ik dat de stadspoorten openblijven voor grote aantallen vreemdelingen. In die dagen ging het om een enkele vreemdeling, zoals Ruth er een was. Die poorten waren er ook om ze te kunnen sluiten om invasies te voorkomen.
Artikel via Reformatorisch Dagblad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten