Week of wat terug kwam ik op een vrije woensdagmiddag in de kelder terecht en zag dat er inmiddels twee propvolle vuilniszakken stonden alsmede een voorraad speciaalbier, althans de lege flessen dan natuurlijk, alwaar een kleine brouwerij een week werk aan heeft om ze weer te vullen.
Ach ja dan ik maar eens, dus de auto vol geladen en op weg naar de super met in het achterhoofd een lekker broodje, één of meerdere latte's en het Parool der bij om ook eens lekker te relaxen van het statiegeld.
Zoals altijd loopt het dan bij mij weer heel anders dan gedacht en ik moet je zeggen heb een geweldige middag gehad, me helemaal te barsten gelachen en nog een goed doel gesteund ook en dat me terrasje der dan bij inschiet, ach der zijn ergere dingen natuurlijk.
Oei even een opmerking mijnerzijds, wanneer je verwacht dat dit stukje enige nieuwswaarde heeft, uiteindelijk bij de islam terecht komt of weer eens tegen heilige huisje aantrapt moet ik je zwaar teleurstellen, is gewoon uit mijn leven en tja soms maak je wat mee dat gewoon leuk is en dacht bij me eigen, waarom ook niet ik ga het maar eens op type. Dus wanneer je enige inhoud verwacht, gewoon door zappen en een ander stukje gaan lezen.
Had me winkelwagen vol geladen en mijn idee dat het op woensdagmiddag niet echt druk zou zijn kwam heel aardig uit, er was geen zak te beleven in de super, overal was het heerlijk rustig, overal? nou nee niet overal, der was potjandorie een opstopping bij jawel de flessenautomaten!
Me kar vol dus ach ja toch een vrije dag en weinig zin om iets nuttigs te doen dus dacht dan maar even in de rij staan, bedoel maar zo hoe lang kan zo iets nou duren wat flessen inleveren. Liep die kant op en was gelijk vrolijk, ofwel dit was typisch een "Bolo je bent een geweldig lul" momentje. Ik zag een jochie van een jaar of 9/10 en drie meisjes van ook ongeveer die leeftijd, ze stonden daar met een viertal winkelwagentjes, waarvan er drie nog ram vol waren met lege statiegeldflessen en het mooiste was nog een man die er achter stond met 4 flessen en een leeg kratje Bavaria. De ergernis stond gewoon op zijn gezicht te lezen, heerlijk, er stonden nog een drietal mensen meer achter en die konden tenminste nog een beetje glimlachen. De kinderen werkte keurig in ploegendienst twee gaven de flessen aan en de andere twee gooide deze in een rustig tempo de automaat in, schoot eigenlijk best goed op en denk dat ze normaal gesproken met een minuut of vijf klaar waren geweest, alleen hadden ze niet op mij gerekend, want een geintje is altijd leuk dus ik liep der heen en me eerste opmerking tegen de kinderen was "Zo hebben jullie al die flessen hier achter de winkel gejat en nu zeker het statiegeld innen" Het jochie keek mij aan alsof hij dat eigenlijk helemaal niet zo'n slecht idee van me vond, maar voor die wat kon zeggen was één van de meisjes hem voor "Nee meneer, wij hebben die opgehaald bij ons in de buurt en het geld is voor Kika" en vervolgens kreeg ik een complete bloemlezing van haar over wat Kika was en hoe zielig het is voor kinderen als ze kanker hebben en dat Kika geld nodig heeft om ze te helpen en het hele verdere verhaal op zo'n overtuigende manier dat ik bang ben wanneer het kind even overtuigend tegen mij de pvda komt promoten dat ik der nog op ga stemmen ook.
Het blijven kinderen, dus twee dingen tegelijk lukt niet en de soepel lopende statiegeldautomaat vul actie stagneerde volledig, die meneer uitleggen waarom ze zoveel flessen hebben is veel belangrijker als al die flessen inleveren natuurlijk en ik wist dat mijn terrasje te samen met de lege flessen van deze kinderen in de flessenautomaat ging verdwijnen.
Terwijl ik een gezellig babbeltje had met deze kinderen en de rook in dikke slierten uit het Bavaria mannetje omhoog krulde werd de flessenautomaat gevuld, echter niet door de kinderen maar wel door een dame die haar flessen gul schonk en de kinderen goedkeurend veel succes toe wenste, dus ik vroeg aan ze of ze nou wel een ijsje gingen eten, aangezien ze zelf ook wel wat verdient hebben door zo hard te werken voor het goede doel, maar nee zelfs dat zat er niet in, echt al het geld ging naar Kika, moet toegeven dat mij dit in mijn kinderjaren zeer zeker niet was gelukt, complimenten.
De mensen in de rij hadden alle trouw hun lege flessen afgegeven en de kinderen waren weer fanatiek aan het werk, mij viel het op dat alleen het Bavaria mannetje nog ongeduldig stond te wachten en heel zielig keek naar mijn winkelwagen alwaar behalve 2 vuilniszakken met plastic flessen ook nog een dikke 100 lege bierflesjes lagen, je zag hem bijna bidden "nee doe het niet, doe het niet alstublieft doe het niet" en tja ik kon het natuurlijk niet laten, dan maar geen koffie, broodje en krant op het terras. "Uh dames en heer" en de de automaat vullende lopende band liep weer stil "wanneer ik jullie mijn winkelwagen nou geef, kopen jullie van dat geld dan iets te drinken of een ijsje voor je eigen?" Nu moesten ze even denken, ze keken even en ik zag dat ze alle vier niet degene durfde te zijn die zou zeggen "ja is goed" dus, terwijl het Bavaria mannetje het opgaf en met zijn kratje en flessen doorliep om maar eerst boodschappen te gaan doen, was ik dan maar weer de gek die de kinderen zo nodig moest behoeden voor gewetensbezwaren op zo een jonge leeftijd en gaf ik ze mijn koffie, broodje en krantje verpakt als lege flessen verzameling om vervolgens ook nog maar een tientje uit me knip te trekken om dit viertal te belonen voor hun goede daad en ik stopte dit in de hand van het meisje dat mij en een aantal andere mensen in de winkel zo goed en vol overtuiging heeft verteld over het belang van een organisatie als Kika.
Nadat ze me uitvoerig hadden bedankt liep ik vrolijk fluitend naar me auto en ging met een goed gevoel naar huis, blij dat der kinderen zijn die zo begaan zijn met het lot van andere kinderen dat ze hun vrije woensdagmiddag er voor over hebben om geld in te zamelen. Terwijl ik thuis kwam waren de twee oudste meiden al thuis en ze zagen me lege vuilniszakken en uiteraard vroegen ze me wat ik voor het geld had gekocht, ik zag ze denken "hij heeft helemaal geen taart of zo mee genomen voor ons" Na het aanhoren van mijn belevenissen stormde ze met zijn tweetjes de keuken in en ik moet zeggen, een latte met zo veel liefde speciaal voor mij bereid kan ik in geen enkel café kopen.
De moraal van dit verhaal : Als ik op die leeftijd geweten had dat ik door lege flessen te verzamelen een hele middag mocht optrekken met 3 meisjes dan had ik tussen me tiende en twintigste niets anders meer gedaan als lege flessen verzamelen.
met groet Bolo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten