Meedogenloze terreur toegebracht aan de wereld door met haat vervulde islamitische hordes op tragische wijze onderstreept door het feit dat er geen gematigde en geen radicale islam bestaat : er is gewoon islam.
De onherroepelijke islamitische Koran geeft bevel aan alle moslims in de niet-aflatende oorlog tegen elke niet-moslim natie-staat dat er binnen de islam decreten als de Dar al-islam (het Huis van de islam) bestaat.
Overal waar de islamitische voet triomfantelijke heeft betreden in de naam van Allah, wordt dat gebied beschouwd als een eeuwig islamitisch land. Als het land wordt verloren, dan komt deze in het Dar al-Harb (het huis van de oorlog) en moet worden heroverd en de bevolking, hetzij onder dwang bekeerd worden tot de islam, gedwongen tot dhimmi degradatie, of gewoon worden uitgeroeid.
Quotes van Abraham I. Katsh, die het onderstaande reeds in 1954 in zijn boek, het jodendom en de Koran schreef:
"De plicht van Jihad, het voeren van de heilige oorlog, is verheven tot de waardigheid van een zesde canonieke verplichting ... Door de moslim is de wereld verdeeld in regio's die onder islamitische controle staan, de dar al-islam, en regio's die nog niet onderworpen zijn, de dar al-harb.
Tussen dit gebied van oorlogvoering en het door de moslims gedomineerde deel van de wereld kan er geen vrede zijn. Praktische overwegingen kan de islamitische leiders ertoe bewegen een wapenstilstand te sluiten, maar de verplichting om te veroveren, zo snel mogelijk als het kan, vervalt uiteraard nooit. Bovendien kan grondgebied dat eenmaal onder islamitische heerschappij heeft gestaan nooit rechtmatig worden toebedeeld aan de ongelovige. Juridisch volgens hun theorie is het zelfs zover gegaan om een gebied te definiëren als dar al-Islam wanneer binnen dit gebied ten minste een islamitische gewoonte is waargenomen.
Dankzij dit concept, waarbij de Moslim het nodig acht om de ongelovigen te onderwerpen, en wie op dit mooie pad van Allah sterft wordt beschouwd als een martelaar en verzekerd zich van het Paradijs en van unieke privileges aldaar"
Het is niet alleen Israël, de Joodse staat, die moet worden bevochten en aangevallen worden door de aanhangers van de "religie van de vrede", maar alle landen die verloren zijn gegaan naar vroegere islamitische invasie en bezetting: Zo worden Spanje, Portugal, Sicilië, delen van Frankrijk en Italië, Hongarije, Oostenrijk, de Balkan, Griekenland, Zuid-Rusland, India en alle landen beschouwd als in de Dar al Harb. En de islamitische oorlog gaat niet alleen tegen christenen en joden, maar ook tegen hindoes, boeddhisten, Bahai, en alle niet-islamitische religies of degenen die geen geloof hebben.
Ten aanzien van de Arabische en islamitische totale oorlog tegen Israël is het niet juist om het te omschrijven als het Arabisch-Israëlisch conflict, noch is het correct om het etiket op te plakken van het Israëlisch-Palestijnse conflict. Het is in werkelijkheid het conflict islam-Israël en zal doorgaan zolang de islam een haatdragende ideologie verpakt in een religie blijft.
Europa glibbert en glijdt onder het juk van de islamitische sharia
Het geval van Israël, althans wat de bedoeling is van de islam, is een voorbode van wat er kan gaan gebeuren tijdens een strijd van islamitische triomfalisme en imperialisme die dreigt om het Westen te overweldigen en het onderwerpen van opnieuw joden en christenen, ze worden dhimmi, derde klasse burgers een nieuw en gruwelijke bestaan onder islamitische controle.
Hoe uiterst ironisch dan is dat hetzelfde Westen, zij het de Europese Unie, de US State Department en de regering-Obama, agressief druk op Israël uitoefent om toe te geven om steeds weer meer van haar kleine landmassa te creëren binnen haar bijbelse en voorouderlijke hartland (Joodse Judea en Samaria, aka de Westelijke Jordaanoever) om nog maar weer een andere Moslim Arabische staat (een 23 e Arabische staat) en een terroristische entiteit op te starten met als enige doel om als Joodse staat eerst te worden vergruisd tot een smalle breedte van slechts negen mijl en vervolgens te worden uitgeroeid.
Door te buigen onder druk van de regering-Clinton, aanvaarde Israël de Oslo-vredesakkoorden met de terrorist Yasser Arafat. Na het schudden van de hand van Israëlische premier Rabin (zie de beruchte 1993 foto-op op het gazon van het Witte Huis) vloog Arafat onmiddellijk weg naar Durban in Zuid-Afrika alwaar in een plaatselijke moskee hij in het Arabisch aan het publiek vertelde dat hij niet van plan was om vrede met Israël te gaan sluiten dan wel naleven.
Enige doel van Arafat (en dat van zijn opvolger Mahmoud Abbas) was om Israël in fasen te vernietigen, neem zoveel mogelijk historische Joodse grondgebied als het kan en maak gebruik van alle bevoegdheden van ongelijkheid, propaganda en regelrechte leugens om de Joodse staat te demoniseren en te delegitimeren.
Op deze manier wist Arafat te voldoen aan het islamitische gebod van Teqiyah; opzettelijk liegen zoals een trouwe moslim betaamd om de niet-islamitische wereld (of wat moslims arrogant, brutaal en minachtend noemen; ongelovigen) te kunnen besodemieteren.
Door de dwaze acceptatie van de Joodse staat en de hand aangereikt aan Arafat's PLO, (die gelijk maar was verdwenen uit het zicht na zijn handelen) werden de besproken gebieden overgedaan en de daaropvolgende tragische weggeven na het uitvoeren hiervan door de Israëlische regering van veel van haar bijbels hartland (Judea en Samaria, aka de Westbank) aan de PLO leidde ertoe dat Arafat onmiddellijk afstapten van al zijn beloften van vrede met Israël. In plaats daarvan gebruikte hij het nieuw verworven grondgebied, geript voorouderlijk en bijbels Joodse land, voor een lanceerplatform waar vandaan steeds meer gruwelijke terroristische aanslagen op de burgerbevolking van Israël uitgevoerd werden.
Trouw aan zijn kwade belofte, sinds het september "Vredes" akkoord van Oslo 1993 werd ondertekend - met de Israëli's, die hoopten en bidden dat de ware en duurzame vrede nu eindelijk zou aanbreken, zijn er duizenden Israëlische burgers omgekomen door de handen van de PLO, Hamas , Fatah, en alle andere Palestijnse Arabische terreur bendes. Tragisch, Oslo legitimeerde het frauduleuze Palestijnse verhaal terwijl ze de historische, spirituele en bijbelse Joodse claim op het land eenvoudigweg ontkende. Dit was een monumentale fout en een levens grote ramp voor Israël.
Tijdens de Palestijnse zogenaamde Al-Aqsa Intifada zijn alleen al 1100 Israëliërs omgekomen, velen levend verbrand door afgrijselijke bus bomaanslagen. Palestijnse terreur aanslagen hebben niet alleen veel Israëlische burgerdoden veroorzaakt maar ook nog eens duizenden meer verminkt voor het leven-en de islamitische agressie neemt dagelijks verder toe.
Nog een andere suïcidale beslissing van Israël, altijd genomen in het ijdele en naïef streven naar vrede met een permanent vijandige islamitische wereld, Israëls toenmalige premier Sharon verwijderde in 2005 met geweld 10.000 Israëlische dorpelingen in de Gazastrook en gaf hun huizen, boerderijen en al hun grondgebied over aan de Fatah-vleugel van de zogenaamde Palestijnse Autoriteit.
De ijdele hoop was, dat de Palestijnse Arabieren een democratische en vreedzame samenleving zouden opbouwen om te kunnen leven in harmonie met de Joodse staat. Het was niet te verwachten natuurlijk en Hamas nam Gaza en verdreef de Israëlische dorpelingen en stedelingen die grensde aan de Gazastrook en daarbuiten en ze werden geholpen door een spervuur van bijna 20.000 dodelijke raketten afgevuurd op hen door Iran als steun aan de Hamas bezetters van Gaza één noodlottige en zinloze beslissing.
Hoewel de raketten uit Gaza dagelijks dood en vernietiging strooide onder het vrije volk van Israël werd er zeer weinig of niets over deze meedogenloze misdaad ooit gemeld in de mainstream media. Alleen wanneer Israël er meer dan genoeg van heeft en uiteindelijk reageert worden de media wakker en portretteren ze Israël als agressor die schijnbaar aanvallen op arme Palestijnen uitvoeren zonder aanwijsbare reden. Dat is de verraderlijke kracht van veel van deze media.
Onder Arafats opvolger, Mahmoud Abbas, een ontkenner van de Holocaust en een leider die aan de macht bleef nu al meer dan zeven jaar-nadat zijn eerdere termijn van vier jaar verlopen was, zijn de media en de scholen door de Palestijnse Autoriteit afgedaald naar het nazi-tijdperk antisemitische indoctrinatie en het aanzetten van haar kinderen tot haat. Dit is de "vrede" die Israël heeft mogen ontvangen van zijn Arabische vredes partner .Maar nogmaals, deze misdaden tegen kinderen zijn slechts flitsen van de zovelen voorbeelden van de gruwelijke anti-Joodse passages in de Koran.
Gruwelijke Palestijnse haat indoctrinatie
Quotes uit een recente American Thinker artikel door Eileen Topliansky :
"Bedenk dat de Palestijnse wereld leert haar kinderen shahid , of martyrdom te omarmen Dit is een afwijkende cultuur waar ouders de dood vieren van hun eigen kinderen voor het bevorderen van zelfmoordterrorisme.
"Bedenk dat deze zelfmoord / moord bommenwerpers wordt geleerd dat de dood hen seksueel genot gaat brengen. Dus, "[s] hahada of de dood voor Allah mandaten moslims naar streven om te sterven in de strijd voor de islam ... waar de meest prominente beloning is, de '72 donkere ogen maagden in het paradijs. '"
"Denk aan de feesten en uitbundigheid van de Palestijnse wereld bij het horen van de 9-11 aanslagen en de dood van 3000 Amerikanen van alle rassen en religies.
"Denk aan de recente drie-vinger begroeting onder de Arabieren en het uitdelen van snoep om de ontvoering en moord op drie Israëlische tienerjongens te vieren.
"Bedenk dat islamitische jihadisten geen enkel probleem hebben met het gebruiken van kinderen als schild in hun strijd tegen de ongelovigen. "
Deze gruwelijke Palestijnse haat indoctrinatie leidde tot de ontvoering en moord op de drie Israëlische tieners door leden van Hamas. Hun lichamen werden twee weken later verminkt en gedeeltelijk begraven in een veld terug gevonden. De moordenaars ontsnapte terug naar Palestijnse Autoriteit gebied alwaar ze worden verborgen om hun gerechtelijke straf proberen te ontlopen.
Een Arabische tiener werd vermoord in Israël als een wraak doden door Israëlische tieners. De daders werden snel gearresteerd en zullen geconfronteerd worden met zware straffen gewoon volgens de wet. De grimmige vergelijking met hoe de Joodse staat zich aan de heerschappij van de wet houd wordt weergegeven door de afkeer en veroordeling die bijna alle Israëli's hebben getoond naar de moord op de Arabische jongen.
De Palestijnse Autoriteit aan de andere kant, en hun moslimbevolking, ziet geen enkel probleem in de moord op de drie Israëlische tieners, terwijl moslims zich vrolijk verzamelen op de Tempelberg in Jeruzalem terwijl Palestijnse raketten uit Gaza neer storten op Israëlische burgers.
We moeten niet vergeten dat ook Israël zich had teruggetrokken uit de security strook langs de Libanese grens enkele jaren eerder bij de beslissing van de toenmalige minister van Defensie, Ehud Barak, en het is voorspelbaar maar het grondgebied werd onmiddellijk bezet door een andere surrogaat islamitische terroristische organisatie uit Iran, Hezbollah.
Nu Israëlische steden in het noorden bijna 100.000 Iraanse raketten op zich afgevuurd zien worden, de meeste van hen - net als door Hamas in Gaza - bewust gesitueerd in scholen, ziekenhuizen en particuliere woningen. Deze daad van deze terroristen gericht op burgers vormt wederom een misdaad tegen de menselijkheid.
Dus we zien duidelijk wat er zal gebeuren als Israël opnieuw over slag gaat en meer land; dit keer aan Abbas en zijn PA terreur squads cadeau gaat doen. Alle Israëlische steden en dorpen zouden overgeleverd zijn aan de genade, niet alleen van de Iraanse proxy terreur bendes die de grenzen ten noorden van Israël bezetten en zuid-Hezbollah in Libanon en Hamas in Gaza - maar ook alle inwoners van de dichtbevolkte centrale kustgebieden van wat overblijft van de Joodse staat zouden als loslopend wild gezien worden.
Abbas en zijn Fatah-vleugel van de Palestijnse Autoriteit spannen samen met Hamas om een nieuwe regering te vormen. Zowel de Europese Unie als het Amerikaanse State Department heeft Hamas genoteerd staan als een terroristische organisatie. Maar ondanks deze grove schending van de vredesakkoorden met Israël door Mahmoud Abbas, de EU en het ministerie van Buitenlandse Zaken hebben ze stilzwijgend deze flagrante schending aanvaard. Zo hebben alles over voor "vredes"akkoorden!
In zijn eerste commentaar sinds de Palestijnse regering werd beëdigd in het State Department disingenuously benadrukken ze dat ze hiermee wel zaken willen doen. Een Israëlische functionaris echter verklaard dat de stap van het State Department en president Obama voelt, "als een mes in de rug.".
Het is de islam die de onverbiddelijke agressie tegen Israël blijft voortduwen. Het gaat niet om grondgebied of grenzen; nogmaals, het is de islam dat nooit een niet-islamitisch land wenst te accepteren op het grondgebied dat ooit veroverd werd in de naam van Allah.
Nu plukken we de bittere vruchten die een onheilige alliantie tussen de linkse en islamitische Arabische propaganda heeft geproduceerd. Verrot met antisemitisme, en gebouwd op de vroegere boycot van Israël door de olierijke Arabische wereld, hebben wij de verfoeilijke boycot, desinvestering en sancties (BDS) beweging op zoek naar de vernietiging van de gereconstitueerde Joodse staat.
Hun miserabele activiteiten bevorderen de moordende Arabische jihadisten complotten en plannen allemaal uit islamitische Arabische genocide tegen Israël. En de BDS het niet onttrekken van het boycotten en demoniseren van niet-Joden die Israël als natie willen aanvaarden. In deze worden ze bewust of onbewust aangemoedigd door de inhoudsloze verklaringen afkomstig van staatssecretaris John Kerry.
Vele malen, is de overleving van Israël uitgedaagd door de Arabieren op het slagveld. De Arabieren hebben verachtelijke terreur tegen Israëlische burgers geprobeerd. Alle hebben gefaald en dus zoeken ze nu hun toevlucht, met hun gedupeerde supporters in het Westen, waaronder niet alleen de BDS onverlaten, maar de Europese Unie, tot deel te nemen aan de dreiging van sancties en afpersing.
Al deze inhoudsloze druk wordt opgeworpen om de omstreden Joodse staat te dwingen om een frauduleuze Arabische volk een islamitische terreur staat binnen Judea en Samaria (de zogenaamde Westbank) te geven, die juist een bijbelse en voorouderlijke Joodse heartland creëren, en er rest voor Israël een bestaan met een suïcidale grens slechts negen mijl breed op zijn meest dichtbevolkte regio.
Dit is de wapenstilstand lijn die bestond vóór de defensieve oorlog Israël werd gedwongen om te vechten voor haar overleven tegen de Arabische agressie in juni 1967. Dat was wat de Israëlische staatsman Abba Eban, ooit omschreven als de Auschwitz-lijnen de implicatie is gruwelijk duidelijk.
Het is moeilijk voor de Amerikanen die leven in een land dat zo'n 3.000 mijl strekt en zich uit rekt van zee tot glanzende zee om te begrijpen dat de breedte van Israël vanaf de Middellandse Zee naar het kleine beekje, de rivier de Jordaan (met inbegrip van het bijbels en voorouderlijke Joodse hart van Judea en Samaria - ten onrechte bekend staande door zijn illegale Jordaanse vroegere bezettingsnaam van de West Bank) amper 40 mijl breed is.
Hoe ironisch en beschamend dat dezelfde wereld, die de hereniging van Berlijn vierde, nog steeds niets van zich laat horen bij de islamitische Turkse bezetting en de verdeling van Nicosia, en dan vrolijk en vol leedvermaak het Heilige Jeruzalem weer wil verdelen.
Hoe beschamend dat de BDS drones nooit protesteren of oproepen voor boycots tegen China's verkrachting van Tibet, of Turkije illegale bezetting van de helft van Cyprus, of Poetin zijn invasie van de Krim of de islamitische moordenaars van christenen in het Midden-Oosten, Afrika en de Filippijnen onder andere wereldwijde wreedheden tegen mensenrechten. Alleen de ene democratische en omstreden Joodse staat wordt uitgekozen om het slachtoffer van BDS vervolging te worden.
Het lijkt erop dat de duistere legioenen van haat een Joodse aanwezigheid niet kan hebben in zijn ene en enige geconstitueerd thuisland.
Intussen is de oorverdovende stilte door de zogenaamde gematigde moslims ten opzichte van de meedogenloze terreur toegebracht aan de wereld door de met haat vervulde islamitische hordes het tragische bewijs dat het feit wederom weer eens onderstreept dat er geen gematigde en geen radicale islam: er is gewoon de islam.
Victor Sharpe schreef dit artikel voor Canada Free Press en artikel is door Bolo omgezet in het Nederlands om het hier op dit blog te kunnen plaatsen.
Victor Sharpe is een freelance schrijver met artikelen en essays gepubliceerd in FrontPageMag.com, Townhall.com, Outpost, The Jewish Press, American Thinker, Renew Amerika, Israel News Daily, Veiligheid van de familie Matters, Joods Geluid & Advies, Page One Daily, The Jeruzalem Connection, Israel National News en vele andere publicaties. Hij is ook de auteur van Volumes One & Two van Politicide: De poging tot moord op de Joodse Staat en The Blue Hour and Other Strange Tales .met groet Bolo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten