Jihad Jongeren

Syrië perfecte ‘LinkedIn’ voor jonge jihadist

De jihadgang van geradicaliseerde jongeren naar Syrië is niet alleen een Nederlands probleem. Het is een breed Europees probleem, vindt de Europese antiterreurcoördinator Gilles de Kerchove.

Dan zit je daar dus, als tie­ner of jonge twintiger uit Arnhem of Vilvoor­de in een militair trai­ningskamp aan de Turks-Syrische grens.
Op jouw weg naar de ji­had. Dan word je getraind en gewogen, dat laatste figuurlijk. „Degenen die het beste lij­ken te vechten, worden naar de frontlinie in Syrië gestuurd. De slechtsten naar Irak, als zelfmoordenaar”, zo heeft Gilles de Ker­chove, antiterreurcoördinator van de EU van zijn bronnen begrepen.

Inmiddels zijn er al meer dan tweeduizend jihadjongeren vanuit Europa naar Syrië ge­gaan, schat hij. „Zevenhonderd uit Frank­rijk, een paar honderd uit Groot-Brittan­nië, meer dan tweehonderd Belgen, ruim honderd Nederlanders. Zij zijn daar op dit moment of zijn daar geweest. Nu het con­flict langer duurt, zie je ook heen-en-weer­bewegingen.”
Naar Syrië om te vechten, weer even naar huis in Europa om bij te komen of om an­dere zaken te regelen en dan weer vechten.
„De schaal waarop dit gebeurt, is onge­kend. Gedurende het hele conflict in Afgha­nistan hebben we deze aantallen niet ge­zien.”

Het zijn vooral jongens die naar Syrië gaan, enkele meisjes. Doorgaans jonge mannen van tussen de 25 en 35 jaar, maar ook tie­ners. En van alles wat: bekeerlingen, born-again moslims, criminelen, avontu­riers, ex-soldaten en gelouterde jihadi’s die al in Afghanistan en Somalië hebben ‘ge­diend’.Na de zomer van 2013 was er een piek in het aantal jihadreizigers. Is die piek nu voorbij?„Dat weten we niet. Er reizen nog steeds mensen af en het politieke vredesproces in Syrië zelf gaat langzaam.”

Europees topambtenaar De Kerchove be­vindt zich op een kruispunt van informa­tie. De antiterreurcoördinator van de EU overlegt veel en vaak met zijn Europese en Amerikaanse collega’s. De Belg reist naar het Midden-Oosten en Turkije om te pra­ten over het tegenhouden van de strijders en het blokkeren van reisroutes. Hij be­reidt het beleid voor waar de Europese mi­nisters van Binnenlandse Zaken en Justitie over praten tijdens hun Europese toppen.

Hij heeft geen ‘operationele informatie’, zegt hij zelf, maar wel een goed overzicht van de pogingen van alle Europese landen om de jihadgang van hun jongeren te stop­pen én de pogingen hen bij terugkomst in beeld te houden. De Kerchove houdt kan­toor in het gebouw van de Europese Raad in Brussel. Hij is de tweede Europese anti­terreurpaus. De eerste was de Nederlandse ex-staatssecretaris Gijs de Vries. De Kercho­ve volgde hem in 2007 op. Zijn taak: voor­komen dat Europa indut waar het gaat om terroristische dreiging maar tegelijkertijd ook voorkomen dat Europa niet te fel rea­geert.Jihadgangers komen vaak met clubjes uit de­zelfde stad. Is er een Europees netwerk van ronselaars?„Een formeel internationaal netwerk? Nee, dat zie ik niet. Er zitten lone wolves tussen, eenlingen die via internet radicaliseren.

Maar ook vriendengroepen, mensen die el­kaar ontmoeten in lokale netwerken. Syrië is de eerste Twitteroorlog. Jongens die daar zijn, laten zich met een kalasjnikov fotogra­feren en nodigen anderen via sociale me­dia uit om ook te komen. Ronselen gebeurt voor zover wij weten niet op grote schaal.
Vrienden geven aan elkaar door in welk ho­tel ze zich in het Turkse Gaziantep moetenmelden, dat ze twee dagen moeten wach­ten, dan opgehaald worden en verdere in­structies krijgen om te trainen en om uit­eindelijk in Syrië te vechten.”

De strijders zijn, als ze op de plek van be­stemming zijn, vaak vaag over de strijd­groep waar ze zich bij hebben aangesloten: ISIS, Al-Nusra, al-Qaeda. Een link met een dergelijke terroristische groepering kan hen thuis op vervolging komen te staan.
Anders is het als ze zich aansluiten bij het Vrije Syrische Leger, dat niet op terreurlijs­ten staat.
„Niet iedereen die naar Syrië gaat, is gelijk een jihadi. Sommigen willen daar oprecht alleen maar humanitaire hulp verlenen, ge­wonden verzorgen. Ze laten zich uit narcis­me soms met een kalasjnikov op de foto zetten, om zich te laten zien aan vrienden, maar hebben dan nog niet per definitie meegevochten. Velen eindigen echter uit­eindelijk wel bij een jihadistische groep.
Welke? Dat is voor ons ook moeilijk te ach­terhalen. Dat maakt het ook allemaal zo complex. Het staat iemand vrij om naar Syrië te gaan. Om te helpen óf om te vechten aan de zijde van het Vrije Syrische Leger. Dat is geen misdaad. Dat is hetzelf­de als wat veel Europeanen in de jaren ’30 in Spanje deden in de strijd tegen Franco.

Hun inzet is zelfs misschien wel te respec­teren. Wij als Europa willen ook dat Assad vertrekt *(opmerking tussendoor is mening van de schrijvers van mij mag hij blijven wanneer hij maar tegen de islam blijft strijden )* Dat maakt de discussie moeilijk als je tegen mensen zegt dat ze beter niet kunnen gaan. Om de golf strijders tegen te houden, moeten we alternatieven bieden.

Zeg tegen hen: ‘Ik begrijp je gevoel van onmacht, maar je kunt meer van nut zijn vanuit hier’. Laat ook als land zien aan je eigen bevolking wat er al aan hulp wordt verleend in Syrië. Neem die grote frustra­tie weg en laat die jonge moslims hun energie in andere, zinvolle bijdrages ste­ken.”Maar hoe houd je hen die alsnog willen gaan tegen? De Europese landen willen allemaal zelf zeggenschap houden over hun eigen anti­terreurbeleid.„Betere grenscontroles. Versterk Frontex (de Europese grensbewakingsorganisatie, red) en Europol (de gezamenlijke, Europe­se politiedienst, red.). Die laatste moet wor­den gevoed door de nationale politiekorp­sen. Daar is inderdaad nog ruimte voor ver­betering. We hebben er in Europa voor ge­kozen om geen centrale inlichtingendienst te hebben, maar het is dus wel aan de af­zonderlijke inlichtingendiensten om rele­vante informatie te delen. Deel ook de

debriefings die politiekorpsen in alle ver­schillende landen met teruggekeerde strij­ders houden. Als je samen alle losse pun­ten verbindt, zie je misschien patronen.
Ontdek je de mensen die de strijders uit­eindelijk vanuit Turkije de grens over smokkelen. We hebben grensbewaking, maar die is gericht op migranten van buiten de EU.
Van Europeanen zelf kunnen we via Fron­tex bij de douane nu maar heel oppervlak­kig gegevens controleren. Het is de moeite waard om te zien of we de mogelijkheden kunnen verruimen. Niet om EU-burgers systematisch te controleren, wel om er een beter wapen tegen terrorisme van te ma­ken.

En we willen een Europees systeem dat rei­zigersgegevens – onder andere naam, woon­plaats, creditcardgegevens, ticketsoort – bij­houdt en analyseert. Zodat je kunt zien of iemand naar een strijdgebied wil gaan rei­zen. De Nederlanders hebben daar al plan­nen voor, maar we zouden het moeten doen met alle lidstaten die met het pro­bleem te maken hebben. Amerika, Canada en Australië doen het ook al, maar het Eu­ropees Parlement is onwillig. Vanwege de Snowden-onthullingen denken ze dat we een soort Big Brother willen bouwen. Maar we weten zelf ook wel dat je niet alles kunt checken: dat zou bovendien ingaan tegen het vrije verkeer van personen in de EU.”Het klinkt alsof zo’n systeem pas klaar is als de oorlog in Syrië voorbij is.„Misschien. Maar dit is een proces van de lange adem. En na Syrië hebben we Soma­lië nog en Mali. Maar de beste preventie zou zijn als je een teruggekeerde strijder hebt die kan vertellen hoe verschrikkelijk het daar is. Laat die langs de scholen gaan en daar vertellen dat onthoofdingen echt zijn. Dat Syrië geen videogame is. Het is een smerige oorlog met bloed aan de muur.”In Nederland wordt de terreurdreiging op ‘sub­stantieel’ gehandhaafd vanwege de aanwezig­heid van zeker twintig teruggekeerde jihadi’s.

Hoe reëel is die dreiging?„Ik heb nog geen concrete aanwijzingen ge­zien dat een terugkeerder een plan heeft ge­had om ‘iets’ te doen in bijvoorbeeld Den Haag. Maar als je zes maanden bij de islami­tische terreurorganisatie ISIS hebt gevoch­ten waar je goed getraind bent, onthoofdin­gen hebt gezien, gebrainwasht bent en inter­nationale vrienden hebt opgedaan... Syrië is het best denkbare LinkedIn voor de inter­nationale terreur. En laat er van die twee­duizendEuropese strijders misschien veer­tig slechte plannen hebben na terugkomst in Europa. De aanslagen op de treinen in Madrid in 2004 werden ook uitgevoerd door een kleine groep mensen. Je kunt ook niet iedereen 24 uur per dag in de gaten houden. Ik heb geen glazen bol, maar ieder­een is volop gemobiliseerd om een aanslag te voorkomen.”

Europese landen gaan verschillend om met te­ruggekeerde jihad-strijders. In België worden ze soms opgepakt, in Engeland wordt hun pas­poort afgepakt, Nederland volgt hen nauwlet­tend. Vindt u dat teruggekeerde strijders zou­den moeten worden vervolgd?„Ik heb nog weinig zaken in de rechtbank gezien. Een enkele in Nederland, maar daar ging het vooral over jongens die voorberei­dingen troffen om af te reizen. Een geslaag­de veroordeling van een teruggekeerde jiha­di zou een sterk signaal uitzenden, over heel Europa.

Het grote probleem is het verzamelen van bewijs: wat heeft iemand precies gedaan in Syrië? Bij de een moet je een sociaal wer­ker inzetten, bij de andere een strenge straf voor het plegen van oorlogsmisdaden.
Maar niemand heeft de magic bullet om het radicaliseringsprobleem ineens van de Eu­ropese kaart te halen.”

Niet iedereen is gelijk een jihadi.
Maar velen eindigen bij een jihadistische groep 

door Niki van der Naald en Cyril Rosman

De Gelderlander 07-02-2014

Nawoord van ikkes.

Bovenstaande artikel las ik van morgen in ons eigen regionale sufferdje en wilde ik jullie niet onthouden, enkel toegankelijk voor leden, dus een simpele tweet met link werkt dan niet.
Let wel de tekst is niet van mijn hand, dus de linkse prietpraat tussen de regels door had ik kunnen aanpassen, had het met eigen woorden kunnen herschrijven, maar heb er bewust voor gekozen om het volledige artikel te plaatsen.

Uiteraard zou het mij een rotzorg zijn wat er met dat islamitisch tuig in Syrië allemaal gebeurd, heb ze zelfs liever daar dan hier aangezien ze dan in elk geval onze oudjes niet meer kunnen beroven voor een paar knaken en onze vrouwen en kinderen niet meer kunnen bedreigen en aanvallen, ook voor onze homofielen en lesbiennes word Nederland weer een stuk veiliger wanneer dat spul verkast naar Syrië of naar een andere stammenoorlog om daar te strijden voor het hogere doel, het gedachtegoed van pedo Mo.

Dus beste minister ......... (vul hier even niet de naam in van de minister van buitenlandse zaken aangezien ik dan de kans loop dat ik die wekelijks aan moet passen gezien het huidige verloop binnen onze regering nu de ene leugen na de andere leugen naar boven komt dwarrelen) graag de paspoorten pas afnemen en de grens op slot gooien wanneer die lui eenmaal vertrokken zijn, liefst met meenamen van hun complete familie, en ze laten beloven om hier nooit en dan ook echt nooit meer terug te komen, kijk op die manier maak je Nederland een beetje veiliger en word de vvd met de komende verkiezingen wellicht een heel klein beetje minder afgeslacht door de echte Nederlanders, de mensen die het gerommel en de linkse leugens nu onderhand meer dan zat zijn.

met groet Bolo