Binnen twee jaar zijn zeker 34 vrouwen door hun mannen achtergelaten in Marokko.
Dat een vrouw in de islamitische samenleving net iets meer (of wellicht wel minder) waarde heeft dan een straathond dat is zo ondertussen wel een bekend fenomeen, dat een moslim in tijden van schaarste met enige regelmaat genoegen neemt met een schaap of een geit dat is iets waarover gelachen word en of dit waar is of niet, ik ga het in elk geval niet beweren en zeer zeker niet controleren.
Maar dat onze marokkaanse gemeenschap er ook nog eens een nationale sport van maakt om het oud Hollandse "hond aan de boom binden, want we gaan op vakantie" nieuw leven in te blazen dat bezie ik toch wel met enige verbazing.
Meisjes en nu bedoel ik de dochters, die lastig worden, gaan puberen en zich te veel aanpassen aan de Nederlandse maatschappij worden eveneens gedumpt bij familie in marokko om daar in halve heropvoedingskampen de principes van het islamitische geloof weer binnen geslagen te krijgen en alles tot de laatste restjes van eigen mening, plannen of toekomst perspectief naar buiten te krijgen geslagen, zodat ze alsnog voor hun zestiende kunnen worden uitgehuwelijkt aan een pedofiele oom met een schapenfarm ergens ver weg in het rif-gebergte.
Ja lieve linkse Nederlandse subsidie slurpers dit is dus het resultaat van al die liters thee die jullie bij elkaar en andere naar binnen gieten om de mensen, die alles in Nederland geweldig vinden behalve de autochtone bevolking, te helpen zich aan te passen aan onze samenleving.
Terwijl mevrouw de moslima in de middag door goed bedoelde geitenwollen-sokken fanatiekelingen de Nederlandse taal wordt bijgespijkerd, spijkert meneer de moslim haar 's avonds bij thuiskomst vast aan de muur, omdat het allahverdomme niet de bedoeling is dat zijn slavin met onreine dames optrekt en ze mag zeer zeker geen Nederlands spreken stel je voor dadelijk krijgt ze ook nog een eigen mening.
En wat doet de politiek, ach ja ze proberen er voor te zorgen dat die vrouwen weer terug naar Nederland kunnen komen en dan? Ja dan zijn ze de islam niet meer waardig en kunnen ze wachten tot de eerwraak toe gaat slaan, maar onze linkse medemensen hebben er dan in elk geval voor gezorgd dat een vrouw of meisje netjes in Nederland verrot word geslagen, verkracht en vermoord en niet in marokko, stel je voor dat dit zou gebeuren, moeten we niet hebben natuurlijk.
Dit is mijn reactie op een artikel uit de Gelderlander, artikel staat hieronder, reacties van mij op stukjes uit de Gelderlander plaatsen ze namelijk niet omdat ik eerlijk ben en mijn mening geef en tja daar zit niet iedereen op te wachten....
met groet Bolo
BERKANE – Zeker 34 vrouwen zijn tussen april 2012 en de eerste week van januari 2014 door hun mannen zonder papieren achtergelaten in Marokko. Onder hen minstens twee minderjarige meisjes. Dat blijkt uit de meest recente cijfers van Steunpunt Remigranten Marokko, gevestigd in de noordelijke stad Berkane. Ruim de helft van de achtergelaten vrouwen is nog in Marokko en kan nog niet naar Nederland terugkeren. Hun procedure loopt nog of moet nog worden gestart.
Het achterlaten van vrouwen is een bekend fenomeen. Tijdens een bezoek aan Marokko neemt de man het paspoort van de vrouw af omdat hij wil scheiden, of omdat hij zijn dochter onhandelbaar of te westers vindt. Hij gaat terug naar Nederland, de vrouw blijft achter. Dat is niet strafbaar.
Sommige van de vrouwen werden vier jaar geleden al achtergelaten, maar meldden zich pas recent bij het steunpunt, zegt drijvende kracht Mohamed Sayem. „Voor hen is het vaak lastig om terug te keren naar Nederland.”
Achtergelaten vrouwen worden vaak opgevangen door familie, zegt Sayem. Toch raken ze vaak in een sociaal isolement. Het steunpunt helpt de vrouwen, zonder daarvoor betaald te krijgen. De stichting werd in 2012 afgesneden van subsidie, en kan bestaan door remigranten tegen betaling bij te staan in hun communicatie met de Nederlandse overheid.
„Als een vrouw zich bij ons meldt, geven we dat door aan de Nederlandse ambassade in Rabat. We bekijken of de vrouw recht heeft op terugkeer. Als dat het geval is, schakelen we een advocaat in Nederland in.” Die zet de procedure voor terugkeer in gang. De meeste vrouwen willen terug. Ze willen naar hun kinderen of hebben hun sociale leven in Nederland.
Maar de vrouwen hebben bij terugkeer vaak geen verblijfplaats en belanden in een blijf-vanmijn- lijfhuis of op straat, zo meldt de Marokkaanse Vrouwen Vereniging Nederland.
De politiek worstelt met het probleem van de achtergelaten vrouwen (en kinderen). Minister Asscher bepaalde in 2013 dat mannen niet zomaar hun vrouw kunnen uitschrijven uit de Gemeentelijke Basisadministratie. Dat kon tot voorheen wel. Ook moeten ambassades meer hulp gaan verlenen. Hulporganisaties vinden die maatregelen echter te weinig.
Het is onduidelijk of de 34 vrouwen die nu in de cijfers van het meldpunt naar voren komen, het topje van de ijsberg vormen.
‘Ik vind door Rik Goverde
FEZ – Ayada (29) werd door haar man achtergelaten in Marokko. Ze wil terug naar Nederland om haar recht te halen, ook al heeft ze geen Nederlands paspoort. Niet om er te blijven, maar om haar eigendommen terug te halen. „En ik vind dat mijn man in de gevangenis hoort.”
De Marokkaanse wil haar recht, nadat haar man haar in november zonder paspoort achterliet in de Marokkaanse stad Agadir. Zo werd Ayada een van de minstens 34 vrouwen die de afgelopen periode door hun man of vader in Marokko zijn achtergelaten.
Ayada kent haar man – officieel zijn ze nog steeds getrouwd – al van kleins af aan; hij is een verre neef. Hij woont in Nederland, zij werd geboren in Tilburg. Maar ze woonde sinds haar achtste in Marokko.
De twee verloven zich in januari 2013 en trouwen in mei – het is een gearrangeerd huwelijk, maar dat vindt ze niet erg, ook omdat ze hem al zo lang kent. „Hij wilde dat ik snel overkwam. Het kostte twee maanden om alle papieren in orde te maken. Ik heb alles in Marokko opgegeven en in september ben ik verhuisd.”
Ze hebben het heel goed samen, denkt ze. Nou ja, ze krijgt geen geld. Als ze iets nodig heeft zegt hij ‘oké’, en vervolgens gebeurt er niks. En hij heeft liever dat ze binnenblijft, terwijl zij er juist naar uitkeek om in Nederland haar beroep op te pakken, verpleegster.
„Maar ik dacht: eerst een paar maanden wennen en dan aan het werk. Ik zag echt geen problemen. Hij zei altijd: ‘Je bent het belangrijkste in mijn leven, het beste meisje’.”
“ Hij wilde een slaaf. Maar een vrouw is een diamant, die moet je goed behandelen"
Ayada
Geen opmerkingen:
Een reactie posten