Natuurramp?

Nee, 

de palestijnse armoede is geen plaag of een aardbeving

Israël verzorgt de financiën  voor de palestijnse sociale dienst een begroting die ze door hamas en fatah laten stelen om dit geld te gebruiken voor middelen voor persoonlijke of militaire doeleinden.
Maar betekent het dat de palestijnse armoede Israël verplicht om steun te verlenen aan de hamas en fatah overheden? Oorlog tegen Israël is de grootste oorzaak van de palestijnse economische problemen. De beste hulp die men kan krijgen is een baan, juist werken in plaats van bommen gooien richting Israël
Hamas blijft oorlog voeren tegen juist die mensen die het best in staat zijn om de bevolking van gaza te helpen, Israël. Oorlog voeren heeft consequenties. Deze consequenties zijn er vooral voor de inwoners van gaza,  vanaf het moment waarop hamas deze verschuiving in de prioriteiten maakte en er voor koos om oorlog te voeren in plaats van samen te werken daalde de kansen voor de inwoners van gaza en op deze manier zal de bevolking van gaza blijven lijden onder de alles ontziende handen van hun eigen leiders.

Wanneer hamas de aanvallen op Israël wederom hervat is het  een zekerheid dat het kantoor van de "Coordination of Government Activities in the Territories (Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook)" [COGAT] zou blijven opereren zoals zij voorheen heeft gedaan ondanks gruwelijke daden van terreur tegen joden, "intifada , "raketaanvallen en ontvoeringen door tunnels.
COGAT is de facilitator van de internationale hulp aan de palestijnen UNRWA, het Rode Kruis en het World Food Program onder anderen; het is ook de liaison voor de palestijnen op de diensten van Israël, waaronder het verstrekken van elektriciteit, water en riolering diensten, en alle doorvoer tussen Israël en de gazastrook.

Tijdens Operation Protective Shield, werden meer dan 4 ½ miljoen liter diesel voor de gaza-krachtcentrale en 625.000 liter voor UNRWA ingevoerd naar gaza vanuit Israël., tevens werden meer dan 3,5 miljoen liter brandstof, 1,4 miljoen liter benzine en 2 ton gas om op te koken ingevoerd in gaza. En dit alles terwijl er ondertussen meer dan 3.000 hamas raketten op Israël neer daalde, bijna 2.000 palestijnen trokken de grens over naar Israël vanuit uit gaza en 1553 gingen er de andere kant op.

Het was COGAT dat meer dan eens de belangrijkste elektriciteitscentrale van gaza moest herstellen nadat deze door dolende hamas raketten buiten dienst was gesteld, deze reparaties gebeurde onder hamas vuur om er voor te zorgen dat meer dan 110,000 inwoners van gaza niet zonder elektriciteit zouden komen te zitten. Vanaf de Westelijke Jordaanoever, coördineert COGAT de internationale steun voor infrastructurele projecten, waaronder water, riolering, communicatie en energie.



Het door de Israëlische belastingbetaler gefinancierde COGAT zorgt ervoor dat er geen wijdverspreide honger of ziekte onder de palestijnen zal zijn. Israël verzorgt de financiën  voor de palestijnse sociale voorzieningen een begroting die ze door hamas en fatah laten stelen om dit geld te gebruiken voor middelen voor persoonlijke of militaire doeleinden.

In Israël is (relatieve) welvaart en de (relatieve) armoede van de palestijnen maakt een "ongelijkheid"  die reeds in 2013 al eens werd aangewakkerd door secretaris Kerry zijn commentaar waar hij het volgende aangeeft , "Ik denk dat er een kans op vrede is, maar om verschillende redenen is het niet van ieders grootste belang. mensen in Israël worden niet wakker met het idee dat ze benieuwd zijn of er morgen vrede zal zijn, want er is een gevoel van veiligheid en een gevoel van voldoening en welvaart. " 

En de palestijnen hebben niet dat gevoel van voldoening en welvaart.

Afgezien van de alsmaar doorkomende gedachten door te impliceren dat Israël niet geïnteresseerd in vrede zou zijn (en dus geen moraal heeft?!?!, Want het is rijk, Kerry stelde dat een meer gelijk economisch speelveld gunstig zou zijn. Maar betekent deze palestijnse armoede dan dat Israël verplicht is om steun aan de hamas en fatah overheden te bieden? Is COGAT een "schuldoffer"?

Nee

COGAT is de spreekwoordelijke vinger in de dijk, maar de beste hulp voor de bewoners van gaza is een baan - zie Maimonides Eight Levels of Charity  en Israël heeft voorziening getroffen voor de palestijnen om te werken, tenminste zolang ze geen actieve oorlog tegen de Joodse staat aan het voeren zijn . 
Post-Oslo (palestijnse werkgelegenheid) laat zien dat de oorlog tegen Israël de grootste boosdoener van de palestijnse economische problemen is. Onderstaande tijdlijn van een artikel dat gepubliceerd werd in 2012 (met updates), omvat de volgende gegevens : 

• 1992 : 115.600 palestijnse arbeiders vertrekken elke dag naar Israël.Van elke palestijnse werknemer wordt gezegd dat hij thuis  5 a 6 mensen te onderhouden heeft.
• 1996 : Een verwoestende reeks bus bomaanslagen, waaronder een bijzonder gruwelijke spijker bom in het centrum van Tel Aviv, doodde meer dan 100 Israëliërs. Het aantal palestijnse arbeiders in Israël werd tijdelijk teruggebracht tot 63.000.
• September 1995-september 2002 : Ondanks de onderbreking in 1996 daalde de palestijnse werkloosheid van 18,2% naar 11%. Medio 2000 werkten er 136.000 palestijnen in Israël dat was 40% van alle iwerkende palestijnen . Nog eens 5.000 werkte in de gezamenlijke Israëlisch / Arabische run Erez Industrial Zone in de gazastrook.Duizenden meer werkte in de Westelijke Jordaanoever en de gazastrook in bedrijven die in Israëlische handen waren.
• 30 september 2000 : Arafat lanceerde de zogenaamde 'tweede intifada. " Begonnen op het hoogtepunt van de palestijnse economische integratie met Israël, de terroristische oorlog doodde meer dan 1.000 Israëli's en er waren meer dan 5600 gewonden (vergelijk het inwoners aantal van Israël met Amerikaanse cijfers dan zouden dit er 40.000 en 224.000 zijn). Het aantal werkende palestijnen in Israël werd teruggebracht tot 55.000 binnen zes maanden tijd. De Erez Industrial Zone werd gesloten nadat er 11 Israëli's werden gedood.
• 2005 : Er was geen belemmering voor de onafhankelijke palestijnse economische activiteit op het moment dat Israël vertrok uit de gazastrook. Het palestijnse persbureau Ma'an gewaxt was extatisch over economische kansen , met name de overname van kassen en landbouwmachines, de Israëli's werden afgescheept met  een $ 14 miljoen deal na bemiddeling door de toenmalige president van de Wereldbank, James Wolfensohn.
• 2006 : palestijnse plunderaars verwoesten de kassen bijna onmiddellijk, terwijl in het begin van 2006, de kassen voor $ 100.000.000 opleverde in de jaarlijkse export naar Europa, althans wanneer ze gewoon verder waren gegaan .Dit alles gebeurde onder het bewind van fatah - ". de Vredes partner" van Israël
• 2007 : hamas nam de controle van gaza over na een korte en brutale oorlog met fatah en daarna escaleerde de raket oorlog die in 2001 onder fatah was begonnen Na meer dan 9.000 lange afstand raketten en nauwkeurige raketten lanceerde Israël Operation Cast Lead in 2008 / 09.
• 2009 : Israël en Egypte stelde voor de veiligheid een blokkade op voor gaza; de VN heeft erkend dar deze blokkade een legitieme veiligheidsmaatregel is. Dat jaar had de VN de hulp aan hamas tijdelijk opgeschort voor het stelen van hulpgoederen .
• In 2013 , na de 2012 Operation Pillar of Fire, het palestijnse persbureau Ma'an meldde dat meer dan 100.000 palestijnen weer dagelijks werken in Israël, met nog eens 20.000 die werken op de industrieën op de Westelijke Jordaanoever.

President Obama geeft de economische kansen in Gaza een hoge prioriteit. "Op de lange termijn moet er erkenning zijn voor gaza en kan gaza niet langer permanent worden afgesloten van de wereld, niet in staat om een aantal mogelijkheden voor banen en economische groei voor de bevolking die er woont te bewerkstelligen, we moeten de verschuiving in de mogelijkheden voor de bevolking van gaza gaan zien. "

Maar de palestijnse armoede is geen plaag of een aardbeving; Het is nauw verwant aan het palestijnse beleid van de overheid, zowel op de Westelijke Jordaanoever als in gaza. Hamas blijft in een open oorlog met Israël verwikkeld, het land is best in staat om in dienst van de de bevolking te staan, samen met de hulp van Israël, echter is dit niet wat hamas wil en ja de oorlog met Israël heeft consequenties. De "verschuiving in kansen" zal pas komen wanneer hamas een verschuiving in de prioriteiten doormaakt en als het dat niet kan of niet wil zullen de inwoners van gaza blijven lijden onder de handen van hun eigen leiders.

Artikel van Sjosjana Bryen, Sjosjana Bryen is Senior Director van The Jewish Policy Center en redacteur van Infocus Magazine.

Originele artikel : Gatestone Institute
Vrije vertaling : Bolo

Dit artikel geeft maar weer eens aan dat de enige kans op vrede en een veilig leven voor de palestijnen een samenwerking met Israël is. Deze samenwerking kan enkel komen wanneer hamas en fatah worden vernietigd en aangezien de rest van de wereld dit niet wil inzien staat Israël alleen in deze strijd en zal eerder op de vingers worden getikt dan dat ze worden geholpen.

Tot een ieders grote verdriet zullen de komende decennia de tranen en het bloed blijven vloeien in gaza en zolang de rest van de wereld niet ingrijpt om te helpen met het vernietigen van hamas en fatah is er helaas geen enkele kans op verbetering voor de mensen die door terroristen als levende schilden worden misbruikt

met groet Bolo