.

.
Volg mij ook op TWITTER klik hiervoor op de foto

vrijdag 4 oktober 2013

Brief aan me vader

Hoi Pap,

Alles goed? En met ons mam ook?
Het is ons gelukt hoor, vertelde je laatst toch van die Henk en Ingrid Holland, ja die met die keet van een hut aan de Graafseweg dat landgoed daar achter de bomen die ken je wel toch?
We hebben ze mooi te pakken en als het goed is dan kunnen jullie volgende week of de week erna ook hier komen wonen.

Klasse gedaan van onze jongste, het meisje belde daar aan toen Ingrid alleen thuis was en ze mocht zo maar binnen komen, tja wie laat zo’n schatje van 11 nou voor een gesloten poort staan, niemand toch?
Ze vertelde dat ze ruzie met ons had en hoe erg ze dit vond en dat ze een dusdanige hekel aan ons had dat ze ons never nooit meer wilde zien en tja daar brak het tere vrouwe hartje voorzien van een goedgevulde knip van de lieve Ingrid wel van.

Ze hadden een poosje zitten kleppen samen en een glaasje fris gedronken en Ingrid probeerde haar er van te overtuigen dat ze toch maar weer naar huis moest gaan en dat ze wel met haar mee wilde gaan om een en ander uit te leggen.
Uiteindelijk ging dit niet gebeuren dat wist onze meid prima tegen te houden en verder dan een telefoontje naar ons kwam ze niet en man wat was dat een schrik voor mevrouw toen ik haar vertelde dat, dat kind me gestolen kon worden en dat ze voor mijn part maar buiten in het Kronenburgerpark op een bankje moest gaan liggen slapen vannacht naast de andere zwervers.

Resultaat ze mocht voorlopig wel daar blijven en de logeerkamer werd voor haar in orde gemaakt, de eerste indringer in hun huis was binnen, zou wel een leuke woordenwisseling geworden zijn tussen Ingrid en Henk, maar aangezien Henk met zijn eigen bedrijf dagen maakt van 16 uur of meer was de strijd snel beslist en Ingrid vond het stiekem best wel leuk om der iemand bij te hebben om samen al dat geld van Henk mee op te maken.

Ondanks verschillende poging van vooral Henk Holland om de kleine meid weer buiten te krijgen en terug naar ons te brengen hield ze knap voet bij stuk en aangezien ze Ingrid al helemaal had ingepalmd moest Henk de pogingen tot verbroedering staken en had de familie Holland er een kostganger voor vast bij.
Uiteraard werd er een kamer keurig netjes voor haar in orde gemaakt voorzien van alle luxe en langzaam aan werd het tijd voor stap 2 en ging ze plotseling haar beide zussen wel heel erg missen.
Tja Ingrid lulde Henk compleet onder de tafel door en op een woensdag middag werd onze tweeling in huize Holland uitgenodigd om vervolgens nooit meer weg te gaan……….

Eigenlijk hadden deze twee dames van 13 ook een geweldige hekel aan ons en vertelde ze dat ze geen zakgeld kregen en enkel kleding die ik voor ze bij een tweedehands winkeltje ophaalde en de arme Ingrid voelde de traantjes opkomen voor al dit onrecht en toen de arme Henk na weer een dag van 16 uren noeste arbeid thuis kwam was het pleit al beslecht en was het gezin Holland wederom met 2 leden uitgebreid, twee nieuwe gasten aan tafel en wederom werden er twee kamers omgebouwd tot slaapkamer en kon Henk ook de zaterdag middag gaan werken om een en ander te kunnen financieren.

Tja pap en daarna kwam het moeilijkste gedeelte van iets dat me vrouwtje en ik tot operatie Holland gedoopt hadden, nu moesten wij daar nog binnen komen, want daar was het ons eigenlijk allemaal om begonnen, want we vonden alle twee dat we wel genoeg gewerkt hadden en zochten gewoon iemand die onze lasten op zich ging nemen en ons ging voorzien van alle luxe die we wenste zonder der al te veel voor te hoeven doen zelf en tja dan zijn de kinderloze Henk en Ingrid Holland een perfect slachtoffer voor ons natuurlijk.

Een paar weken bleven onze meiden, jouw schatjes dus pap, lief en aardig, er ontbrak ze echt helemaal aan niets meer, ze kregen echt alles wat ze wilde, zakgeld, kledinggeld, de nieuwste video games, verwarmt zwembad onder het huis, een eigen voetbalveldje om met vriendjes en vriendinnetjes te spelen en ga zo nog maar een poosje door.

Hierna gingen ze ons toch wel een beetje missen en eigenlijk wilde ze ons graag weer eens zien, maar natuurlijk niet bij ons, neen wij moesten naar het landgoed van de familie Holland komen, want dat was de enige plek alwaar de meiden het aandurfde om weer met ons in contact te komen en zo gebeurde het ook, Henk was het er eigenlijk niet mee eens, maar Ingrid haar wil is wet in huize Holland dus de afspraak werd gemaakt.

Wij kwamen met de auto aan rijden op zaterdag avond uurtje of zes, de meiden hadden Ingrid er van weten te overtuigen dat een goed gesprek prima kon onder een gezellig etentje, en we werden door Henk en Ingrid iets wat argwanend naar binnen gelaten, om vervolgens nooit meer te gaan, maar dat wisten ze natuurlijk toen nog niet.

Het etentje was gezellig we praten wat met onze meiden en dronken de ene fles wijn naar de andere leeg terwijl ik Henk behulpzaam was om van zijn Cohina Esplendidos af te geraken.
Het werd later en later en uiteindelijk konden wij uiteraard niet meer met onze Mito naar huis rijden, zou zeer onverantwoord zijn vertelde Ingrid ons zeer zeker een keer of tien alvorens wij het aanbod aannamen en zeer tegen onze zin in maar bleven logeren bij het echtpaar Holland.

Klein probleempje der waren geen bedden meer over aangezien deze door onze meiden al in bezit genomen waren en het enige dat Henk en Ingrid nog hadden waren twee camping bedjes, dit vonden wij geen enkel probleem en we doken samen het bed van De Hollandjes in met de opmerking, prima dus jullie nemen de campingbedden dankjewel en welterusten.
Heb hun gezicht niet meer bekeken maar denk dat daar een zeer verbaasde uitdrukking op te vinden zou zijn geweest.

Op zondag werden wij om een uur of 11 wakker en liepen we naar beneden voor het ontbijt, dat door Ingrid was klaargezet, uiteraard vroegen en kregen we er nog een lekker gebakken eitje bij en na de derde kop koffie probeerde ze ons hun huis uit te krijgen, ze hadden duidelijk inmiddels weg genoeg van ons en tja pap je weet wij laten ons zo niet weg jagen, dus stelde ik voor om even lekker een duik in het zwembad te nemen.
Na het zwemmen nog maar een kop koffie, deze keer met een beetje whisky erdoor om vervolgens op de bank neer te ploffen voor het welverdiende namiddag dutje.

Tja pap dan kom je bij het grote probleem van nette mensen, ze gooien iemand zomaar niet de deur uit, aangezien dat onbeleefd is en daar hebben wij schaamteloos misbruik van gemaakt en toen Ingrid aan ons vroeg of dat we vanavond ook mee wilde eten was het pleit beslecht.

Inmiddels hebben wij het hele huis zo’n beetje voor ons zelf, wel zo lekker en de Hollandjes hebben hun intrek in het tuinhuis genomen, ruim groot genoeg voor ze hoor, wij laten ons lekker verwennen, zwemmen wat, dagelijks sauna bezoekje, in de avond een potje snooker op de bovenkamer, Ingrid verzorgt ons terwijl Henk inmiddels ook op zondag moet werken om een en ander financieel rond te krijgen, tja drie schoolgaande kinderen kosten een hoop geld en dat moet iemand toch bij elkaar harken en pap je weet ik doe het niet haha.

Denk dat ze met een paar weekjes het tuinhuis helemaal omgebouwd hebben tot woning, word er al steeds mooier en wanneer het af is dan bel ik jullie wel even kun je samen met ons mam onverwachts hier op bezoek komen en dan lullen wij jullie het tuinhuisje wel in kunnen Henk en Ingrid opschuiven naar de schuur en deze weer verbouwen, blijven ze ook leuk bezig toch?

Dan bestellen we ook gelijk een gewoon biljart weet dat jij dit veel leuker vind dat snooker en der is plaats genoeg hier om ook nog een gewone biljart tafel te plaatsen en word dit te duur dan kan Henk altijd in de avond nog wat langer doorgaan en anders zoekt Ingrid er maar een baantje bij hoor ik bedoel maar wij zijn hier te gast dus moet er ook goed voor ons worden gezorgd anders hadden ze ons maar niet moeten uitnodigen hier op het landgoed van Holland.

Vond overigens de poging van Henk om van ons af te komen ook hilarisch, hij kwam bij me en gaf me een envelop met de opmerking “wanneer jullie hier vertrekken is dit voor jou” ik maakte de envelop open en der zat verdorie 10.000 euro in.
“dus jullie vertrekken” vroeg Henk hoopvol “natuurlijk Henk” was mijn antwoord terwijl ik de envelop in me zak stopte “ik weet alleen nog niet wanneer”

Ik zie je met een paar weekjes, groetjes aan ons mam vanuit vakantie paradijs Holland

groetjes
je lieve zoon Bolo

Ps.Alle namen, voorvallen en eventuele verwijzingen op zaken die U terug denkt te kunnen vinden in de huidige Nederlandse politiek dan wel naar zaken uit een vroeger verleden berusten voor de volle 100% op puur toeval.
    

Geen opmerkingen: