Een fraaie opsomming van droevige gebeurtenissen uit onze geschiedenis, gebeurtenissen die allen te maken hebben met de tweede wereldoorlog. Gebeurtenissen die nu tijdens de derde wereldoorlog eigenlijk eenvoudigweg herbeleefd worden. Dit alles in één stukje gepropt, tja helaas dat krijg je soms wanneer het aan tijd ontbreekt om regelmatig je mening en gedachtespinsels over dit blog uit te donderen.
Vanuit Israël werd bekend gemaakt dat op 19 februari jongstleden Samuel Willenberg is overleden. Hij mocht drie dagen eerder nog de 93 jarige leeftijd bereiken alvorens het tijdelijke voor het eeuwige in te ruilen. Voor die paar mensen die dit bericht nog niet gehoord hadden of zich afvragen wie die Samuel Willenberg eigenlijk is dan wel was, Samuel Willenberg is de laatste overlevende van Kamp Treblinka.
Kamp Treblinka was ten tijde van de tweede wereldoorlog tussen juli 1942 en augustus 1943 een concentratie kamp gelegen in Polen en samen met de vernietigingskampen Bełżec en Sobibór onderdeel van het "Aktion Reinhard", met als doel de "totale vernietiging" van de Joden in Polen.
Treblinka was niet enkel een vernietigingskamp maar was ook een arbeitslager alwaar mensen, voornamelijk Joden, ter werk werden gesteld. In de relatief korte periode dat dit kamp dienst deed werden er tussen de 700.000 en 900.000 mensen vermoord, waaronder ook de twee zussen van Samuel Willenberg. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Auschwitz werd er in Treblinka geen Zyklon B gebruikt, maar werden de mensen vergast middels uitlaatgassen van benzine of dieselmotoren.
Tijdens een opstand in 1943 onder de joodse dwangarbeiders wisten velen van hen te ontsnappen waaronder ook Samuel Willenberg die die zich wist te verbergen onder een berg opgestapelde vergaste of doodgeschoten medegevangenen. De meeste ontsnapte zijn later weer opgepakt om te worden gefusilleerd of vergast, Samuel Willenberg behoorde bij de gelukkige die uit handen van de nazi’s wist te blijven.
De nazi’s actief in concentratie kampen om Joden, zigeuners, homo's en verder een ieder die anders dacht te onderdrukken, martelen, vernederen en vermoorden waren opvallend vaak van Oekraïense afkomst. Vrijwillig tot de SS toegetreden Oekraïners en Oekraïners dienst doende als beul of als opzichters om Joden de gaskamers in te jagen, een pak slaag te geven en in het gunstigste geval voor de Joden, deze te vermoorden middels een nekschot. Binnen de Oekraïne is het nog steeds geen enkel probleem om nazi te zijn, beelden te over zijn er te vinden op internet en deze mensen moeten wij een hartelijk welkom heten binnen de Europese Unie? Eigenlijk logische aangezien we ook de veelvuldig genocide plegende Turken graag aan boord van het zinkende Europese schip wensen te halen. Kan aan mij liggen, maar worden we langzaamaan niet gewoon het vierde Duitse rijk met de verschrikkingen van het derde rijk in de houding klaar staande ter activatie?
Samuel Willenberg overleed in de week dat wij de februari staking herdenken, of moet ik zeggen dat een steeds kleiner wordende groep Nederlanders nog even stil staat bij deze dappere daad van verzet die jaarlijks herdacht wordt in Amsterdam bij "De Dokwerker". Inmiddels 75 jaar geleden brak deze staking uit.
In Amsterdam werd een algehele staking uitgeroepen als protest gericht tegen de Duitse bezetter vanwege de verplichte tewerkstellingen van Nederlanders in Duitsland en tegen de arrestaties van 427 Joodse medeburgers die door de Duitsers opgepakt werden om te worden afgevoerd naar het concentratiekamp Mauthausen. De staking breide zich uit naar de Zaanstreek en naar steden als Haarlem, Velsen, Hilversum en Utrecht.
Dat de Duitse bezetter nou niet echt gelukkig was met deze staking dat mag geen wonder heten echter escaleerde een en ander vooral doordat de voorlopers van de huidige landverradersclub D66, inderdaad "De Nationaal Socialistische Beweging", Joodse burgers lastig ging vallen, ging bedreigen, beroven en in elkaar sloeg. Ook "onze" nationale politiemacht ging hierbij niet vrijuit en gezamenlijk collaboreerde beide groeperingen met de Duitse bezetters.
"Nooit meer Auschwitz", en "Dit mogen wij nooit vergeten" of nog fraaier "leren van het verleden" of iets verder "Nooit meer de fouten maken die wij in het verleden hebben gemaakt".
We leven in 2016 en we huppelen als een kudde blinde koeien achter de vrouwelijke dictator van het vierde Duitse Rijk aan. We halen het neonazisme, het antisemitisme en het fascisme binnen onze landsgrenzen door het importeren van moslims, door het scheppen van vriendschapsbanden met Oekraïne en het samenwerken en financieren van veelvuldig genocide pleger Turkije.
Wij hebben geen plaats meer voor echte vluchtelingen, mensen op de vlucht voor het gedrocht islam en de uitvoerders van deze achterlijke ideologie vol haat, daar we vermomde jihadisten binnen halen en opvangen die ook binnen onze landsgrenzen de haat vrij mogen vertolken en mogen handelen volgens de wetten van een pedofiele haatdragende nep profeet.
If we open a quarrel between past and present, we shall find that we have lost the future.
Winston Churchill
met groet Bolo